Rond koffietijd gaat het voeren beginnen. De vissen fladderen al door de grote vijver, ze zeggen echt blubblubblub, en zijn dan met minstens honderd. We strooien vrolijk het voer in de vijver, vanaf het overdekte-terras-eiland (maar daarover in andere blog meer), en de vissen happen er lustig op los
Dan verschijnen ook de drie schildpadden, Delphine, Amaury, en Hughes ( tenminste niet elke dag alle drie). Ze steken hun blauwgrijze kopjes boven water en vragen om voer. En zij krijgen niet zomaar voer, zij krijgen in stukjes gesneden hondenvoer uit blik (brrrr grrrr echt héééé'l vies).
En dat krijgen ze op een bordje geserveerd. En dat weten ze, want wanneer we de tak met het kleine bakje boven het water houden zwemmen ze naar je toen en grijpen het bakje met de poten en happen de vleesbrokken naar binnen. Een hele happening. Dit alles vindt plaats als wij op het eiland koffie drinken.
Daarna vullen we ook de poezenbakken met voer. En drinken we nog wat bij kaarslicht in de binnentuin.
Onze binnentuin voor 2 weken.
Maar. . . .
Er is ook een ander verhaal.
Het is eigenlijk de binnentuin van de poezen, de hangplek zeg maar.
Elke avond als de maan schijnt verzamelen ze zich in de schuren rond de binnentuin. En het kleine witte katje ( één van de nieuwe vierling) zit altijd op de uitkijk.
En dan, als wij naar de bovenverdieping vertrekken, dan begint het ind e tuin.
Ze eten, knuffelen, lachen, spelen. En het worden er steeds meer, zwarte, gevlekte, dikke dunne, grote kleine.
Echt waar.
Want soms kom ik beneden om te plassen, en dan kijk ik even de tuin in.
En dan zie ik overal kattenogen, en heel soms zie ik er zelfs een paar dansen.
Moeder kat met haar kwartet. Tot 7 uur mochten ze blijven liggen en dan zouden ze naar huis gaan....
Dat las ik in haar ogen. Ze hadden duidelijke afspraken met haar vierling gemaakt.
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten