De hele ochtend rouleerden groepjes langs alle leerkrachten die spelletjes hadden bedacht.
Afgelopen jaar heb ik stage gelopen in 4 groepen, en ik sprak vandaag veel leerlingen uit die groepen.
Ze vroegen wanneer ik wegging, en vooral de leerlingen waarmee ik een speciale band had opgebouwd vonden het lastig.
'denk je dat ik je dan nooit mee zie?'
In deze periode van afscheid kon ik niets anders antwoorden dan:
'ik kom je vast nog ergens tegen'
En dan kreeg ik een knuffel, en huppelden ze weg.Nu verder schrijven aan dat wat ik wil voorlezen op de herdenking van vriendin Carolien.
Aanstaande vrijdag zal deze plaats vinden in Museumwerf 't Kromhout, waarna ze begraven zal worden op de Nieuwe Ooster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten