Lol zonder swing

Vanavond een 50-feest van de moeder van de vrienden van onze zoons.
Tropisch feest, tropische sferen.

De jongens waren er ook, en ook hun hele vriendenclub. Leuk te zien hoe goed ze het met elkaar hebben.
Geen meiden mee, maar gewoon allemaal jongens die drinken en plezier hebben.
Zelfs met hun ouders op het feest om hun heen.

Maar dansen met je moeder, dat ging voor K en J echt te ver.

Jammer, maar ooit.......SWINGEN met mijn mannen.
Toch?
Ineke

Vlechtmandje voor altijd.

Vandaag scheen de zon naar binnen, ik zat wakker te worden op de bank. Opeens viel me het mandje op, het gevlochten mandje wat ik in 1984 heb gekregen van een huisgenootje.
Ze had het speciaal voor mij meegenomen uit Afrika.
Het is gevlochten van plastic draad, en het lijkt niet te verslijten.
Mooi van kleur, er valt mooi licht doorheen. En we gebruiken het bijna dagelijks voor van alles en nog wat.

Opeens besefte ik dat 29 jaar voor zo'n mandje echt lang is.
En het ziet er nog bijna als nieuw uit.

Zou het nog 29 jaar meegaan?
Best handig, op mijn rollator.
Toch?

Ineke

Vakantie vast houden

Sluis zin

Zin in de Vlissingse sluizen.

Startproblemen

Vandaag heb ik opgeruimd. Ja alweer. Maar het houdt niet op. Soms zie ik alles als grote berg voor me.

Letterlijk en figuurlijk. En ik heb met opruimen, schoonmaken, studeren altijd startproblemen.

Als ik dan eenmaal bezig ben dan gaat het goed.

Maar ook dan zie ik zoveel dat ik alles van de hak op de tak opruim. Ik kan beter samen ruimen.
En ik kan ook heel goed bij een ander opruimen.

 

En dan is er nog een bijkomend probleem, tenminste dat voelt soms als probleem, hoe orden je alles?
tja, ..... noem je dit problemen?

Ineke

Mooi van Eva

De zus van Carolien heeft een dochter Eva.
Een heel creatief meisje, net als Carolien. Ze had een prachtig gedicht geschreven wat ze helemaal zelf voorlas tijdens de herdenkingsbijeenkomst voor Carolien.

Tijdens het opruimen gister werd er nog een gedicht gevonden van haar. Zus M stuurde dat op en ik was er erg door geraakt. Zo puur, zo hoe het is, en wat  is dat missen van Carolien toch heftig voor haar familie.
En ook voor zo'n nichtje (9) en haar broer.
Gedicht:

We worden er verdrietig van

ik wist niet dat het kan

Carolien zit nog in ons hart

daar blijft ze voor mijn part

Ik heb veel voor haar gemaakt

ze heeft me echt geraakt

Dit gedicht is speciaal voor haar

en dat is nu klaar

Eva

Zo, mooi toch?

Ineke

Thuis van C

Wat heb ik veel door mijn handen, hoofd en hart laten gaan vandaag.
We waren in het huis van Carolien.

Dit doosje ging na veel moeite open. Heel veel bewaarde kleine dingetjes.  Waaronder snoepjes die de boel totaal verkleefd hadden.
Meer woorden niet vandaag.

Vorkenpret

Samen met vriendin S even naar de kringloop, zij heeft ook haar 50-feest binnenkort. Wij bezitten samen een verzameling van 100 gebloemde kopjes, en 100 gebloemde schoteltjes, en daar wilde ze nu graag nog genoeg gebaksvorkjes bij zoeken.

En dat is gelukt, wat een vorken zijn er toch!

Ineke

Leer snoeperij

Vandaag met tassenvriendin L naar de leergroothandel.
hmmmmm  zoveel moois

Ik kocht wat vellen.
Hieronder een impressie, al heb ik de foto wel erg slecht gemaakt en kun je de prachtige structuren van het leer niet goed zien.

Tassen maken, een heerlijk ambacht, één dag per week naast mijn studie!

Ineke

Puzzelend ordenen

Onderweg in Frankrijk kwamen we een berg dakpannen tegen, allemaal kapot.
We moesten echt door want waren onderweg naar huis.
Maar ik kijk graag naar deze foto, niet om de schoonheid van de foto, gewoon snel met mobiel gemaakt.
Maar ik krijg bij kapotte dingen altijd zin om ermee te puzzelen, er mee te leggen.
Rangschikken en ordenen. Dan fotograferen en weer verder leggen. Heerlijk!

Eigenlijk doe ik dat met enige regelmaat.
Met de schillen van een mandarijn, met chips, met nootjes, met plaatjes, met stenen, met schelpen op het strand, etc
Ik maak er niet zo vaak meer foto's van omdat het zo erg hoort bij hoe ik met de dingen speel en hoe ik aan de dingen vormgeef.

Ik ben beter in iets opbouwen uit kleine onderdelen, dan te beginnen met het grote geheel.

Dat je dat weet, hihi

Ineke

En, zie jij het?

Ineke

Fietsterras

Om de vakantie nog niet helemaal los te laten hebben we vanmiddag gefietst. Gewoon de fietsen op de auto, 20 minuten rijden en parkeren, en dan een mooi rondje fietsen.
B weet de (fiets) weg.
We dronken koffie in een leuke tuin bij een een mevrouw die terras aan huis heeft en waar B graag koffie drinkt als hij fietstocht maakt.
B zit dan altijd op hetzelfde bankje met dit uitzicht.

Aan de weg kochten we pruimen, dus ik denk. . . . . . . . pruimenjam?

Ineke.

Zonnige zondag

Geen internet dus voor vandaag twee foto's die iets vertellen over deze heerlijke zondag.

In vlammen op

Elke zaterdag met mijn lief naar het centrum, naar de Dom toren, en een bakkie op één van de leuke terrassen in de stad.
Vandaag zaten we voor de oude brandweer kazerne in de binnenstad, met uitzicht op de achterkant van het stadhuis. Het stadhuis van Utrecht heeft tegen het oude gedeelte een modern gedeelte laten bouwen door de Spaanse architect  Enric Miralles. Echt prachtig.

We zaten daar zo heerlijk, ik herinnerde opeens dat ik daar met B ook vaak zat toen we nog samenwerkten op het  AVS ( audio visueel Sentrum Utrecht), dat was rond 1985.
Dan namen we een plastic bekertje koffie mee van het werk en ons zakje boterhammen en zaten we op het pleintje voor de brandweer. En soms deden we een terrasje.
Fijn om herinneringen op te halen, al heb je op je vijftigste al zoveel herinneringen....

Vanmiddag heb ik met vriendin H gedaan wat we onze pas overleden vriendin beloofd hadden.
We verbrandden al haar brieven en dagboeken in een grote vuurschaal in de tuin van haar boshuisje.
Het was raar, ook om daar weer te zijn. En dat verbranden was nog niet zo makkelijk,  het waaide steeds even hard, en dan wakkerde het vuur enorm aan en waaide de brandende bladzijden de tuin door.
We moesten er met water achteraan.

Ineke

Nieuw konijn

Toen ik student was had ik een konijn op mijn studentenkamer. De kamer was 2 bij 3,5 meter. En daar stond ook nog een best groot hok in. Dat hok had ik zelf ontworpen, gezaagd, getimmerd, geschroefd en wit geverfd.
Dat konijn heette Olijfje. Het was een klein bruin dwergkonijn met hangoren.

Op een zeker moment vond ik het toch niet meer kunnen, zo'n konijn bij een student in de kamer, hij at aan mijn snoeren als ik hem los had. Het werd niet de knuffel die ik eigenlijk nodig had.
En ik heb hem een nieuw goed tehuis gegeven, al ben ik nu helemaal vergeten aan wie?
Het is al 28 jaar geleden, dat is waar, maar ik ben het echt even helemaal kwijt.

Nu heb ik weer een knuffel konijn. Niet een nep beest met synthetisch knuffelhaar, maar een zacht kussentje met een foto erop. En ik ben er zo blij mee, doet me denken aan Olijfje.

Nou? lief toch?

Ineke

Aardbeienpret

In de winter ook Aardbeien door de yoghurt!

 Ineke

Dobber zin

Op een bootje deinen over het water, daar heb ik al heel lang zin in.

Gewoon die ontspanning van dat deinen, dobberen, klotsende golfjes die tegen de boot slaan, en zwaaien naar degene die voorbij varen ( of dobberen of deinen).

Ik zou natuurlijk initiatief kunnen nemen, iemand bij de hand pakken, een fluisterbootje huren en lekker gaan varen, dobberen deinen.

Maar ik doe het niet.

Vroeger voor mijn twintigste was ik regelmatig op het water en ik had vrienden met boten, en zij namen mij bij de hand en dan pakte ik mijn bullen en zal heerlijk aan boord.

Af en toe natuurlijk enorm in actie als trapeze maatje bij vriend A, maar liggen in de zon deinend op het water, ik krijg gewoon een brok in mijn keel als ik er aan denk.

Als je het plaatje bekijkt lijkt het iets voor 'breiende oma's, maar zo lang wil ik niet wachten.

Ik ga een plan maken, om te komen tot drijven, deinen, dobberen, genieten!

Ineke

Hé ineke n

Mijn naam, INEKE
Als kind achterop de fiets bij mijn moeder keek ik mijn ogen uit.

Toen ik kon lezen zag ik ook opeens overal mijn naam, dat was echt een feest. Ik wist niet eens wat het was, maar ik werd al blij van het groen met zwarte logo met de rode ster. H E I N E K E N

Maar wat ik vooral las was mijn naam daarin h e I N E K E n
En ik hoopte dan altijd dat ik een Hein tegen kwam want dan kon ik hem vertellen dat zijn naam ook overal in het straatbeeld te vinden was. Helaas heb ik toen nooit een Hein ontmoet ( en eigenlijk nog steeds niet).

In juni gaf ik een groot feest, en toen ik de kratten bier zag staan kon ik eindelijk het plannetje uitvoeren wat ik al jàààren van plan was.

Met een goede stift kleurde ik steeds 3 letters weg. Ging heel snel en had een super effekt.
Oh ja, zelfs de krat had ik aangepakt.
Wat zouden de mensen zeggen die die flesjes en krat tegenkwamen in de- lege-flesjes -schoonmaak-fabriek?
Op mijn feest dronk men dus INEKE bier.

Ik niet, ik lust helemaal geen bier. Echt waar.

Ineke

Thuis

Vandaag was de laatste vakantiedag van B.  Na 3 weken vakantie gaat hij morgen weer aan het werk.
Het was een heerlijke dag.
Zoon K ( 17)  kwam vannacht thuis van vakantie, na 3 weken was het heerlijk om hem weer te zien.
Hij had cadeautjes voor ons meegenomen, voor mij een tafelkleed met grasopdruk, en een mooie ketting met kaarsjes houder eraan. En hij vertelde van alles over de vakantie. De jongste zoon alweer zo groot.
De oudste zoon weet nog steeds niet of hij is aangenomen op de universiteit in Barcelona.
Ik pak morgen mijn studie weer op.

Iedereen weer thuis, het nieuwe school/werk jaar kan weer beginnen.

Ik genoot van het gezin, de tuin, en van mijn nieuwe fleece dekentje. . .

En....ik verwende mezelf met de allerlekkerste noten van de hele wereld : Pecannoten

Ineke

Nazomeren

Terwijl we nog midden in de zomer zitten voelt het als 'Nazomers'.
Het licht is anders, er hangen al vruchten aan de bomen (appels, noten, kastanjes ed) maar het is ook nog blote benen weer.
Er zijn zonnebloemen te koop, gladiolen, en de tuin is niet meer fris groen maar donkergroen.

B en ik fietsten naar de Veldkeuken in Bunnik, in Amelisweerd.
Dit bos is voor ons net zo ver fietsen als even naar de oude stad fietsen, dat voel echt als rijkdom.

Het licht viel zo mooi door de bomen.
Het voelde nog als vakantie, en dat gevoel proberen we nog zo lang mogelijk vast te houden.

Ineke

Franse tweeling

Ineke

Droomhuizen

Onder mooie luchten worden bijna alle huizen mooi.

In Frankrijk zag ik zulke mooie huizen.
Veel ruimte, grote kamers, fijne ruime woonkeuken, garage, atelier, tenminste dat bedenk ik dan als ik ervoor sta of weer naar de foto kijk.

Misschien is het klein van binnen, oud en vies, dak lek, stinkt het altijd, woont er een geest en nog meer ellende.Laten we maar blijven dromen, veel fijner.

Ineke

Gewoon een dag

Zie zoveel moois.
Heb uren zitten handwerken aan iets heel zachts.
Ben blij.

Ineke

(Met smartphone  gemaakt )

Nog meer zin

Nu de vakantie toch echt voorbij is en ik ook weer het gewone leven oppak, thuis geniet, zoons weer terugkeren van vakantie, heb ik stiekem toch weer zin in 'op vakantie gaan'.

Normaal heb ik dat niet zo, maar stiekem zie ik ook wel een beetje op tegen het nieuwe schooljaar:

Zal B zijn baan behouden, zal zoon K het naar zijn zin hebben met nieuwe studie, zal studie zoon J echt doorgaan in Barcelona, zal mijn stage weer zo leuk zijn, zal ik mijn studie voor januari kunnen afronden, zullen er geen vriendinnen meer ernstig ziek worden, zal, zal ,zal,

Ach, je weet niet wat de dag van morgen brengt, maar ik probeer in het hier en nu gelukkig te zijn en dat gaat me best goed af. Zelfs in de barre tijden van afgelopen jaar.

Maar, eh.....nog een extra weekje met B op vakantie?
Als dat kon, zou ik het onmiddellijk doen,

Heb nog zo'n zin in zon, natuur, en niks hoeven.

Ineke

Schoolplaat kijken

Op de brocante in Aouste, afgelopen zondag, kocht ik een oude Franse schoolplaat ( uit de zestiger jaren).

En ik dacht, die is voor in de klas, ooit.
Want de leerlingen moeten wel wat te kijken hebben soms, of te tellen, of te zoeken, of te genieten, of te vragen, of gewoon even weg te dromen.

Dat deed ik vroeger ook, maar dan niet bij zo'n Franse schoolplaat.

Thuis vakantie

Thuis met B na een heerlijke vakantie. Ruimen, wassen, prachtig weer en samen in de tuin werken.
En natuurlijk koffie uit mijn nieuwe kopjes.

Vanaf morgen weer aan mijn studie. Ik moet nog een aantal dingen afronden en zelfstudies doen.
Dat is wel even omschakelen, maar als ik steeds kopjes koffie kan drinken in mijn Franse kopjes dan gaat me dat lukken.
Toen ik vandaag dit gelukspoppetje weer tegen kwam wat een bijzondere leerling voor me had gemaakt kreeg ik ontzettend zin mijn studie zsm af te ronden en op zoek te gaan naar een leuke school met een leuke groep leerlingen.

Als zij me mega enthousiast noemt en super lief, dat kun je toch alleen maar zin krijgen in het onderwijs.

Ineke

Dag vissen, dag Franse huis, dag Bassuet

Gisteravond voor het laatst de Franse vissen bij het Franse huis gevoerd.

Vanmorgen mijn ouders uitgezwaait, de laatste dingen opgeruimd en ingepakt, en toen op weg naar huis.

 Dag mooi landschap, dag Champagne.

Dag fijne Franse tuin!

Tot een volgende keer!

Ineke

( morgen meer over de rommelmarkt die we onderweg bezochten. . . . . . )