Fijn aan de Kromme Rijn

Wij wonen zo fijn. Kwartier van de Domtoren, kwartier van Amelisweerd en Rijnauwen.

 

 

 

Ineke

Eendauto's

De Citroën 2CV (eend auto) was in de familie van B heel belangrijk. Het huis van mijn schoonmoeder staat vol met foto's, Citroën boeken, 2CV autootjes, en 2CV onderdelen.
Wij zijn zelfs nog wel eens met haar eend op vakantie geweest ( wij hadden destijds geen auto.
Ik ben er niet dol op, word misselijk in een eend.

Maar mijn kinderen tekenden graag eend auto's voor oma. Zo fotografeerde ik deze twee tekeningen afgelopen week bij haar .

door zoon J (toen 6 jaar)

Door zoon K, twee bomen en een eendauto (toen 3 jaar)

Och, och wat genoot ik altijd van die kindertekeningen.
En mijn schoonmoeder ook!

Ineke

Ella Bella vloog

Samen met de kleuters ontstond er een nieuw verhaal over Ella Bella.
Ella Bella ging op vakantie met Ollie Bollie de olifant, en de zwarte auto had ze aan Ollie Bollie vastgebonden. zo vlogen ze naar Duitsland.

En dat kun je op dit schilderij allemaal zien.

Ineke

Huisje thuisje

Foto knutsel frutsel met mijn smartphone gemaakt.
Oost west thuis best

Ineke

Huis vol herinneringen

Onderweg naar de opleiding deed ik eerst Nijverdal aan. Op de koffie bij mijn schoonmoeder, die al 3 dagen mannen in huis heeft omdat haar 48 jarige oude ketel werd vervangen en ook de even oude geiser. Dat vond ze maar niks,'waarom wast dat nou nodig?'.
Zoals eerder eens geschreven is het een huis totaal vol met dingen waar ze herinneringen en verhalen bij heeft. Nooit wat weggegooid, nooit wat losgelaten.
Zo stond op tafel de vaas die onze oudste zoon in 1997( op 4 jarige leeftijd ) voor oma met speciale verf had beschilderd.
Hij tekende het allerliefst dieren, en in die tijd vooral giraffen, vogels, vlinders en elanden.

Als ik bij haar ben dat zie ik door alle foto's, tekeningen en werkstukken het hele leven van mijn jongens (2 en 18) aan me voorbij gaan.
Dat is dan weer een voordeel.

Ineke

Studiezicht

 

Bak audiovisueel

Vandaag was ik ook op mijn stage school om te werken aan een reken afstudeer opdracht.
Ik zat in een ruimte met een enorme kast waar alle methodes, informatie over vakken, tijdschriften, extra oefenmaterialen, projecten keurig waren verzameld.
En dat was fijn, ik kon dingen opzoeken over rekenen, testgesprekjes doen met 2 kinderen en heerlijk rustig werken.
Er was ook een plank met alles over kunsteducatie. Een rij koffertjes met uitgewerkte projecten, en ook 6 bakken keurig op kunstvak geordend : muziek, drama, beeldend, dans, literair en audiovisueel.
Ja echt waar . . . . en in die bak stonden alle audiovisuele projecten die deze school afgelopen jaren heeft gedaan netjes op een rij.
Ik heb even snel gekeken:
het waren mijn projecten die ik in mijn vorige baan heb ontwikkeld en op scholen heb begeleid!


Heel even gingen mijn gedachten terug naar mijn tijd in de kunsteducatie, de prachtige dingen de we met de kunstvak collega's verzonnen om de kunstvakken een betere plaats in het onderwijs  te geven.
De regelmaat van een baan, inkomen, vertrouwde collega's, en vooral de kunsteducatie als hoofddoel. Met als einde het ontslag van bijna alle vakcollega's.

Het was maar heel even, daarna kon ik weer door met mijn studie.
Met mijn droom een baan te vinden als leerkracht.
En ook graag een inkomen, een leuk team en heel veel inspiratie.
Het is goed zo.
( dat ik dat nog eens kon zeggen)

Ineke

Zondags licht

Een heerlijke zondag, de achterdeur naar de tuin open, de vogels die fluiten.
Een dagje samen met zoon K, samen voor onze studie aan het werk.
Als pauze kwamen mijn ouders op doorreis naar huis een kopje koffie drinken.

Fijn die zon die opeens zomaar die prachtige bloemen belicht.
Ineke

Maaksels

Even wat eigen maaksels in beeld.
Zoals een tasje met uitzicht en al wat meer.

Kleuterpret met Ella Bella

'Die blauwe ben ik en die oranje ben jij', zei M (4) vanmorgen, 'en we zijn samen op een feestje'.
En het L het jongetje met coeliaki ( ernstige gluten alergie) zei dat ik op zijn feestje mocht komen omdat hij had gezien dat ik helemaal niet kruimelde bij het eten van mijn boterham ( kruimels kunnen hem ernstig ziek maken)
Och och wat genoot ik weer van het ochtendje met de kleuters en met juf A.
Kleuterpret samen met de kinderen. We maakten met zijn allen ook weer een Ella Bella verhaal, ik had bij de start van de dag nog geen enkel idee waar het over moest gaan, maar er kwamen zoveel ideeën van de kinderen dat  het echt weer een leuk en best spannend verhaal werd.
Ollie Bollie haar olifant was namelijk in de dierentuin in het grote aquarium getoverd door Flip de goudvis. Dat werd een dolle toestand in de dierentuin.
Ik vertelde het verhaal met suggesties van de kinderen, en soms moet er in het verhaal ook gebeld worden met Meneer Smidt de directeur van de dierentuin. Juf A speelt dan Meneer Smidt en neemt dan in het verhaal de telefoon op. Dan is ze echt Meneer Smidt, en daarna weer juf A.
Het is bijna niet uit te leggen, je zou het moeten zien!
Een aantal kinderen maakten weer mooie illustraties bij het verhaal.

          Dit is Ollie Bollie in het aquarium met de vissenverzorgers Tom en Tom op zijn rug.

Ineke

Glutei secco

Vriendin M organiseert een retraite in Italië en vroeg mij om zitlappen te maken.
Ooit had ik haar een 'persoonlijke zitlap' cadeau gedaan toen zij op wandelvakantie ging.

Die was haar zo goed bevallen dat ze wel voor zich zag dat de deelnemers aan de retraite tijdens de wandelingen soms even zouden willen uitrusten zonder natte billen te krijgen.
Natuurlijk haak ik in korte tijd geen gezellige randjes om 10 zitlappen maar ik doe mijn best er mooie zitlappen van te maken ter verkoming van natte billen.

Op iedere zitlap zit een klein kaartje met de tekst Glutei secco.
De deelnemers spreken geen Italiaans, maar mocht er onderweg een oud Italiaans vrouwtje voorbij lopen en ze leest het kleine kaartje op de zitlappen van de rustende retraite-gangers  dan zal ze glimlachen.
Want Glutei Secco betekent Droge billen.

Ineke

HUP puh puh

Al wat ik kinderen op school zie doen is 'loomen'. Dit is een enorme rage in Nederland.
Nu houd ik helemaal niet van rages en hypes ( wat te denken van de voetbalgekte . . . . ik krijg het maar niet voor elkaar er iets van te snappen).
Maar als iedereen opeens bezig is met zijn handen, een techniek leert en daar creatief mee kan zijn dan wil ik niets liever dan het stimuleren.
( loomen: met kleine elastiekjes in allerlei kleuren en een loombord maken de kinderen armbandjes )

Och wat vind ik ze mooi, helaas heb ik geen kinderen meer die er aan beginnen en de kleuters nemen het niet mee naar school om aan te werken.
Maar ik heb buren met 2 dochters die altijd maar spelen en creatief bezig zijn. Daar wordt wat afgeloomd ( en soms ook enorm om de stoep getekend  zie eerder blog bericht deze week).
Ik kreeg een loombandje speciaal voor mij gemaakt.

Ze hadden er 3 letters in verwerkt: H U P .
Ze weten dat ik lid ben van de HUP club ( initiatief van Ingthings voor vrouwen die af en toe wel wat HUP kunnen gebruiken.
Komende maanden kan ik nog wel wat HUP gebruiken voor het afstuderen.
En soms moet ik dan even bijkomen en kan ik zeggen PUH PUH

Ik doe hem niet meer af. Het is een toverarmband.

Ineke

thee nee

Nee, thee daar houd ik niet van. Verse mint thee, venkelthee of sterrenmix vind ik soms best lekker maar thee, nee.
Maar van deze pot met zo'n mooi kaartje aan het theezakje zou je toch bij....

Zo, en nu een lekker cappuccino.
Ineke

Bootje van papier

Dit zag ik op de televisie voorbij varen.

Twee leuke jongens in een zelf gevouwen papieren boot. Samen varend over de plas.
Dat leek me vroeger nou al zo leuk.

Ineke

Stoepkrijtpret

Wat een verrassing op de stoep voor ons huis.

De buurmeisjes hebben prachtige symbolen getekend op de stoep, geheim taal ?, een spelletjes?
Als het geheimtaal is dat staat er vast:
Wij hebben het mooiste tuintje 'rond de gemeente boom' van de straat
Och och.... wat genieten we dagelijks van dat tuintje.

Ik ben ook heel dol op stoepkrijt tekeningen, mijn jongens ( 18-21) willen echt niet meer, zelf begin ik er maar ook niet aan. Maar soms versieren die twee buurmeisjes de stoep.
Na regen heb ik dan weer een frisse stoep, vrij voor nieuwe tekeningen.

Misschien een leuke bijverdienste voor kinderen tussen 4 en 10 jaar, stoepkrijt tekening voor de deur maken bij mensen die dat graag willen.
Komende week maar iets met stoepkrijt op schoolplein met de kleuters verzinnen.

Ineke

Ineke HUP

Het enige leuke aan deze WK periode zijn de blikjes bier waar ineke HUP op staat.

En dat HUPje kan deze student wel gebruiken wil ze afstuderen.

Verder vind ik het WK ingewikkeld. Ik zie dan mijn zonen genieten van de wedstrijden, de spanning, de sfeer zoals sport zou moeten zijn.  Maar B en ik zijn ons erg bewust van wat dit sportevenement de gewone Braziliaanse burgers aandoet, hoe oneerlijk alles verloopt en dat dat meestal zo is als arme landen wordt voorgehouden dat het sportevenement hen wat op kan leveren. 

Ineke

Het juiste weer

Dit is het fijnste weer wat er is. Je leeft met de tuindeur open, parasol geeft fijne sfeer en de tuin staat er prachtig bloeiend bij.
Als ik dan binnen aan de studie bezig ben met uitzicht op die open tuindeur dan geniet ik erg van alles.

Drink ik gezellig een koude koffie met mezelf.
En in gedachten fantaseer ik over dit aller lekkerste ijsje.

Morgen weer zo'n dag!



Ineke

Kinderboek over Ineke

Op vele rommelmarkten in kleine dorpen duiken soms van die mooie  oude kinderboeken op. En regelmatig vind ik er een over Jooske, Marjolein, Carolientje, Hansje, Coos, Peter,  etc
Dan koop ik ze en geef ze degene met die naam cadeau.
Nooit vond ik er een waar 'ik' in voorkwam.
Tot ik dit boekje aantrof op een rommelmarkt in Lopik.

Eindelijk.
Het verhaal is erg moraliserend, zoals de meeste boekjes in deze stijl. Het is een christelijk zondagschoolboekje.Maar ik vind de voorkant van deze oude boekjes meestal zo prachtig. Deze is zijn gemaakt voor Corrie van der Baan. Het thema past echt bij mij en mijn achtergrond in Vlissingen.
Er staat geen jaartal in, maar ik heb opgezocht dat het in 1967 is gemaakt.
In die tijd kostte het 3,85 gulden.


Het gaat dus gewoon om een gedrukt boekje met een prachtige voorkant waar mijn naam op voorkomt.
hihi


Ineke

Ome Guus en tante Truus

Ik heb een ome Guus en een tante Truus. Dat zijn een soort troetelnamen voor mijn oom en tante.
Het zijn oud onderwijzers uit Breukelen, waar ze nog steeds wonen.
Zo leuk vond ik dat altijd als kind:
een juf en meester als tante en oom.
Nu ik zelf ook bijna ben afgestudeerd als leerkracht en veel stages heb gelopen op een basisschool in Breukelen zie ik hun wat vaker en merk ik dat ze het leuk vinden dat ik ook leerkracht wil worden.
Breukelen ken ik al sinds mijn geboorte door mijn oom en tante ( en nicht en neven), we gingen vroeger vaak met ons gezin naar Breukelen en ik logeerde daar ook weleens.
Dat ik nu al anderhalf jaar regelmatig in Breukelen ben voelt zo vertrouwd.

Van mijn oom en tante kreeg ik dit bijzondere boek, wat ben ik daar blij mee!

Soms komen dingen weer bij elkaar.
Lopend door Breukelen komen altijd herinneringen boven.
Ben blij met Tante Truus en Ome Guus en met mijn verlangen een goede leerkracht te worden.

Ineke

Knappe slak

Zou het lukken een prachtig filmpje met jullie allemaal te delen? Ik maakt het vanmorgen met mijn telefoon in een tropisch vochtige tuin.Hij wilde omhoog, vanaf de zitting van de tuinbank naar de rugleuning.

Niet helemaal goed gelukt. Dit is het laatste deel van het filmpje en ook niet helemaal tot het einde.
Ik zie ook dat de kwaliteit veel minder is geworden.
Hoe hij zijn voelsprieten rekt om de afstand te bepalen kan ik niet uploaden in dit blogbericht.
Nou ja, het wordt tijd dat ik me dat even eigen moet maken.

Ineke

Op een mooie Pinksterdag

Deze mooie Pinksterdag waren wij een dagje bij mijn ouders op een camping in Arnhem.

Dit kleine wilde konijntje leek voor niemand bang en hupte de hele dag gezellig om ons heen.

Het was heerlijk om als kind een dagje bij mijn ouders te zijn. Wat past dit liedje goed bij vandaag!
KLIK en geniet


Ineke

Toen

Vanavond zocht ik wat op mijn losse harde schijf en ik kwam ook terecht op de zomervakantie foto's van 2006. We waren toen in Tjsechië met de vouwwagen (oude Holtcamper).
Acht jaar geleden. Wat is er veel veranderd.
Zoon K was toen nog maar 10 jaar en zoon J 13 jaar.
K liep een wandeling met B.

Zoon J ging vliegen, de dame die hem zijn veiligheidsvest aantrekt was de beheerder van het kleine vliegveld (voor het geval iemand denkt ik die dame ben).

Tegenwoordig zijn het grote mannen van 18 en 21 die geen ruzie meer maken en samen uit gaan.
Terugkijken is fijn, maar ik voel ook wat anders.
Is het weemoed? Is het moederliefde? Is het heimwee?
Ach, het zijn mooie herinneringen.

Ineke

antwoord

Gister was ik vergeten het beloofde antwoord te geven n.a.v. de foto van de slak.

Kijk maar goed.
Ineke

Het huis van mijn opa en oma

Met Hilversum heb ik iets speciaals, het is de stad waar mijn opa en oma de Boer woonden. De ouders van mijn moeder. Ze woonden in een prachtig oud huis op de Taludweg. Als familie kwamen we daar regelmatig samen met zijn allen. Drie gezinnen en 10 kleinkinderen.
Dan aten we gebakken scholletjes of scharretjes en rijst met boter en suiker, een echt Noord Hollands gerecht. De kleinkinderen aten in de achterkamer en de volwassenen aan de grote eettafel.
Ik was de oudste kleindochter en dat liet mijn opa heel erg merken. Ik voelde me bij hem eigenlijk altijd een soort prinses.
Als kleine kleuter durfde ik in de gang niet door de deur naar de keuken, boven die deur hing namelijk een enorm hertengewei en dan vond ik heel eng. Ik liep altijd om naar de keuken.

Logeren vond ik heerlijk bij mijn opa en oma, met oma ging ik naar de markt en op de terugweg liepen dan langs het kantoor waar mijn opa werkte.Dan mocht ik even naar binnen en altijd stond daar een foto van mij op zijn bureau.
Ik was dol op de spulletjes bij mijn oma, de spullen met een verhaal. Oude vazen, kleedjes, emmertjes, echt alles. Ze wisten er van alles over te vertellen.
Opa had een bijkeuken waar hij planten stekte en liet opgroeien en cactussen verzamelde, zodra hij thuis was hielp ik hem met de plantjes.
In de schuur hing een hele grote ring met wel 80 oude sleutels,zo prachtig.
De schuur stond vol met oude dingen (toen al oud...) en ik wilde van alles weten wat het was.
Met heel veel geduld legde mijn opa of oma uit wat het was, hoe oud,van wie het was geweest en hoe zij er aan waren gekomen. Ik kende als kind het hele huis, de inhoud van de kelder, de inhoud van de trapkast,de inhoud van de schuur, de inhoud van de oude kast, de inhoud van alles. Mijn oma vond dat zo leuk dat ze altijd weer iets gevonden had om aan mij te laten zien.

Later ging ik studeren ( 1981), ik had nog geen kamer en kon 3 maanden bij mijn oma wonen.
(Mijn opa was in 1976 op 68 jarige leeftijd al veel te vroeg overleden)
Ik sliep in het kleinste kamertje, het kamertje wat vroeger van mijn moeder was.
Elke dag fietste ik naar de opleiding in Baarn, en als ik thuis was dan had oma champignon soep gemaakt, visjes gebakken.Och och wat werd ik verwend.
Als we samen met de bus naar de markt gingen kreeg ik een kwartje en dat mocht ik dan aan de chauffeur geven.
Mijn oma overleed in 1986, het huis werd verkocht. Ik kon het natuurlijk niet kopen dus mijn droom om in dat huis te wonen kon niet door gaan.
Het huis ging nooit uit mijn gedachten. Tijdens mijn zwangerschap in 1992 en later tijdens mijn tweede zwangerschap in 1995 droomde ik elke nacht van het huis met al zijn fijne plekjes.
Ik begreep nooit waarom, het was pittig maar het leek er gewoon bij te horen. Later in mijn leven waren er momenten dat ik weer weken elke nacht over het huis van mijn oma droomde.
De laatste jaren droom ik er nog maar zelden van.
Afgelopen maandag was ik in Hilversum en ben ik even langs het huis gereden.
Het was niet vervelend, alsof ik het huis nu had losgelaten. Ik durfde niet de auto uit (dat dan weer niet) maar maakte een foto door het raam.

Mocht iemand een keer over de Taludweg in Hilversum rijden, zwaai dan even naar dit huis met nummer 23.
Ik denk dat niemand verbaasd is dat ik heel erg van oude spullen houd, groot of klein, spullen met een verhaal. Dat ik op de vele rommelmarkten en in de vele kringloopwinkels ook veel dingen herken uit het huis van mijn opa en oma.
Enne....in mijn huis heb ik ook nog dingen van mijn opa en oma. Kleine en grote dingen.

Ik hoop dat heerlijk slaap met deze herinneringen in mijn hart.

Ineke

En, zie jij het?

Wie snapt hem.
Morgen de oplossing.
Ineke

Koffie met ijsbloemen

Zomerweer met ijsbloemen en koffie.

Dit was mijn 900 blogbericht. . . . . 
Ineke

Hoepelpret

|Ineke