Bijna gesmolten

We leven al heel veel weken buiten. Daarmee bedoel ik dat de achtertuin het verlengstuk van de woonkamer is geworden.
Naast een parasol hangen er ook 2 grote doeken, strak gespannen om het terras zo koel mogelijk te houden.
Elke dag rijpe tomaatjes, nieuwe komkommers, een zichtbaar pepertje, bloemen aan de courgette en een pompoen die in de zon dagelijks groter groeit. Hij is al veel groter dan dat ik hem ooit in een winkel kocht.

Afgelopen dagen werd het steeds heter, kleveriger, plakkeriger, broeiender en kleffer.
Vandaag en morgen werk ik op de Bso.
Gelukkig op een mooie locatie in een grote bouwspeeltuin met bomen en een zwembadje.
Daarmee bof ik natuurlijk.
Maar vandaag hielp niets. Geen koelte alleen in het zwembadje.
Dus als ik de taak had op de kinderen buiten te letten stond ik gewoon in het water en vond ik spetterende kinderen helemaal. Niet erg en soms wilde ze me knuffelen (als grap als ze net hadden gezwommen) ook dat was helemaal niet erg heerlijk zelfs.
Ondanks die verkoelende acties smolt ik beetje voor beetje en plakte alles aan elkaar ( precies zoals je het voor je ziet).
Kinderen verplicht in een T-shirt buiten en in bad en ze smeerde elkaar keer op keer in.
Op een enkel verhitte kleuter na genoten ze.
Dat kunnen kinderen heel goed.
Toen we het opeens over een stoomtrein hadden, over stoom en de warme kolen, vroeg een jonge kleuter zich direct af waarom daar dan geen airco in zat.
Kinderen heerlijk. 

Ik zocht vandaag deze foto op en vertelde de kinderen dat ze zouden afkoelen als ze er naar zouden kijken.
Ik geloof dat het alleen voor mij een beetje hielp.

Morgen een hele lange dag op de Bso met 20 kinderen,  37 graden verwacht.
Ik heb net op de valreep 20 bakjes water gevuld met in elk vakje een dobbelsteen en deze in onze vriezer gepropt.
Wie zin heeft in een koel spelletje mag morgen een dobbelsteen uit het ijs proberen te krijgen.
Foto's volgen.