Familie zwemmen

Gisteren werd mijn vader 84.
Het zou gevierd worden met het eigen gezin.
De jongste zoon moest werken dus wij gingen met oudste zoon en schoondochter een dagje naar Oost Souburg. 

Mijn moeder had al eerder aangegeven dat ze zo graag in zee wilde zwemmen en dat dat zo'n tijd geleden was.
Dat gold ook voor mij. Ik zwem soms maar 1 keer per jaar in zee.
Charlie de schoondochter is een echte zeezwemster en overal waar zij met mijn zoon op huizen past ontvang ik foto's van charlie in zee op de mooiste plekjes.
Dus we spraken af dat we in de loop van de middag (na de taart) even gingen zwemmen.

Ma verheugde zich enorm.
Ik verheugde me om met mijn moeder te zwemmen, daar heb ik zulke fijne herinneringen aan.
En Charlie verheugde zich om met haar Nederlandse Oma te zwemmen.

Natuurlijk gingen er uiteindelijk meer mee.
Manlief,  zoon, en twee zonen van mijn broer.

'bas even een foto dat duiken we onder', riep ik.
Dat duurde even (de foto) en direct daarna was mijn moeder al 'door'.
Ik sta altijd enorm te tuttebellen
Traditie is dat er niet met water gegooid wordt als iemand nog niet door is (met die afspraak boft ik erg....).
Wat was het heerlijk : drijven, gooien met zeewier, lachen, de jongens lokken, bal gooien, gillen, en steeds maar zeggen hoe fijn het was.
Een gewoon heerlijk ontspannen gelukkig gevoel.

Manlief kwam oom. En uiteindelijk de neven ook, ookal hadden ze geen zwemspullen mee.

Terug aan de kant was ik weer vergeten dat als er een groep mensen gaat zwemmen aan klein strandje, iedereen aan de kant het hele schouwspel kan horen en volgen..... 

Thuis gekomen bekeek ik de foto's en ontdekte ik dat manlief tijdens het willen fotograferen van ons drieën in de zee een aantal ' per ongeluk gelukt' foto's had gemaakt.

Daar was ik ook weer zo blij mee.

Wanneer gaan we zwemmen?