vrijdag 25 maart 2016

Dag 4B

Na een half jaar zat de invalklus in groep 4B erop. Door ziekte kon ik geen afscheid van de kinderen nemen. Het liep anders.
Gister kreeg ik de dozen met mijn eigen spullen en verrassingen van de kinderen.
Oh die lieve briefjes. Een vriendenboek met van elk kind een bladzijde.
Leukste moment op school: als de juf binnenkomt
Wens voor de juf: gullukug en gusonten nog veel meer

Natuurlijk:  zij hebben weer eigen juf terug en de meester die ze het hele jaar al hadden op 3 dagen van de week, er komen nog vele fijne juffen en meesters voor ze.
Maar met het pakket heb ik alle kinderen nog even voor me gezien, en toch, na een half jaar heb ik echt iets met de kinderen opgebouwd. Je weet hoe ze bewegen, reageren, wat ze kunnen of niet kunnen, uit welk gezin ze komen en nog veel meer.
Ik hoop dat ik ze nog eens tegen kom. Gewoon op de markt in Utrecht of in het bos.
In één van laatste weken zei leerling M : wij vergeten jou nooit juf ,maar jij krijgt nog zoveel kinderen in de klas dat jij ons nooit kan onthouden. Ik wist toe niets anders te zeggen dan: 'kijk naar mij M, hier kan toch veel meer in"en ik wees naar mijn lijf.  M leek echt gerustgesteld....
Hij heeft natuurlijk gelijk, maar toch, ik herinner me nog zoveel kinderen van de afgelopen 3 jaar.

Mijn zonen zijn volwassen en ik ben best goed op weg met loslaten.
Door het juf zijn blijft loslaten denk ik een belangrijk werkwoord voor mij.


Leerling J had veel moeite met slapen toen hij hoorde dat mijn invalbaan erop zat. Hij wilde op de foto met mij, en dus werd ik om kwart over 8 s ochtend gefotografeerd door zijn vader met J op schoot. Een week later vertelde hij dat ze allemaal een opdracht hadden gekregen voor mijn afscheid
en dat dat geheim was. Maar ook dat het iets was van zijn cursus pottenbakken .......
( zie je dat mooie roze potje.....)


Om te weten of een kind naar de WC is zet hij het wc eendje op tafel (doen ze tegenwoordig op bijna alle scholen), dan weet je dat de WC bezet is en dat het kind niet 'zomaar' weg is.
Ik was daar niet altijd streng mee. Maar ze wisten het zelf allemaal heel goed te hanteren.
Van leerling Ch. kreeg ik die grote plastic eend. En op het kaartje stond, naast allemaal lieve woorden van dit heerlijke kind, 'gebruik deze eend thuis als je naar de WC moet'. Geweldig toch.


Op naar een nieuwe school en nieuwe groep.

1 opmerking:

  1. Superlief. En ja er zijn kinderen die je nooit meer zult zien, maar die voor altijd in je hoofd/hart blijven. Mijn eerste klas is vijfenveertig jaar geleden zowat. Maar ik herinner me een heleboel

    BeantwoordenVerwijderen