Jodokus

Jodokus staat al bijna 4 jaar bij ons in de tuin, mijn lief, die in de blog niet meer mijn lief genoemd wil worden, (zo klef) heeft hem gekregen toen hij 50 jaar werd.
Vanaf nu heet mijn lief dan maar gewoon B in de blog.

En Jodokus is een trouwe vriend, die er heel vaak anders uit ziet. Als het regent krijgt hij een gouden gloed, en als het sneeuwt een witte hoed.

  

Nu hebben ze, terwijl de winterakonietjes bloeien, madeliefjes in het gras staan, en de koolmees zich suf zingt, toch nog koud winterweer afgegeven voor de komende week.
Dus, vandaag, vogelvoer opgehangen in de tuin, en de buitenkraan ingepakt, want je weet maar nooit.

 

De winter kan beginnen.
Maar misschien toch een jaartje overslaan?

Ineke