Schaduw is schijn

De zon staat weer steeds hoger, en meer uren per dag.  En dan zijn er weer overal schaduwen te zien.
Een schaduw is eigenlijk niet echt, niet tastbaar. Maar wel waarneembaar en direct betrokken bij dat wat er werkelijk is.
Dus een schaduw van een boom, is geen 'boom'. Je herkent in de schaduw de boom.

De schaduw is zeg maar een schijn van de werkelijkheid, en alleen zichtbaar bij zonneschijn.

(en bij lamplicht natuurlijk)
Als kind was ik al gefascineerd door schaduwen, ik zocht ze op, bleef er naar kijken, en vergeleek de schaduw altijd met de oorsprong. Ik deed ook heel graag 'schaduw tikkertje'. Vooral stiekem op iemands schaduw staan!

Schaduwen uit Barcelona.

Ineke

En, zie jij het?

Deze,

 en deze,

 Zie jij het?

Zaad, gewoon zaad, in de tuin strooien en dan krijg je gewoon vanzelf prachtige planten met mooie bloemen. Ik ga er maar van uit dat niemand de zaadjes direct herkent.
Dus bij deze: Bereklauwzaad en Nicandra zaaddoosjes.  Oh ja, andere naam voor Nicandra is Zegekruid.
Mooi toch?

Ineke

Na dromen volgt blunder

Na een week vakantie zat ik weer op mijn werk. Ik had echt zin in het werk maar geen zin in de bezuinigings-troubles. Zo zal het komende tijd blijven.
Workshop over digitale prentenboeken voorbereiden met collega C, afscheid voorbereiden voor collega A, informeren naar hoogzwangere collega K, bijzonder gesprekje met collega T, en zo nog veel meer.

En in de middag kreeg ik zin in lekkere koffie, gewoon een bakkie koffie thuis op de bank in de lentezon. Dat ziet er zo uit.

Dat is het fijnste plekje thuis, in de lentemiddag.

Ik verlangde even heel erg naar die plek. Alles ziet er mooi uit, de koffie smaakt zo het allerlekkerst, en de zon maakt me heerlijk warm.

Ter compensatie maakte ik op mijn werk koffie met warme melk en droomde nog even verder.
Toen schrok ik opeens heel erg.

. . . . . . . . . . . . Ik had een afspraak, en door dit koffie-bank-thuis-verlangen helemaal vergeten. . . . . . . 

Rennen, rijden, en toen bedaard vergaderen met man met snor die met mij een serie ansicht kaarten selecteerde voor een cultuurproject. Gelukkig vond hij het helemaal niet erg dat ik een half uur te laat was, hij had uitgebreid de tijd genomen de oude ansichten weer eens goed te bestuderen......

Nu haken en bijkomen van deze enorme blunder. Enne...ik hoop dat B straks zo'n heerlijke koffie voor mij maakt, al is er geen zon meer.

 Ineke

Tuinpret

Snoeien, vegen, ruimen, en genieten in de tuin vandaag.
Daarna een kopje koffie in de tuin, in de zon!
Ik besluit de tafel voor de vogels nog in tact te laten.

En als ik zo bezig ben in de tuin dan zie ik weer zoveel moois. Soms weet ik niet meer wat het was, is of gaat worden. Neem deze zaadjes, nog nooit gezien. Ik bouw er een randje omheen, en verheug me nu al op wat dat daaruit groeien zal.

En neem mijn bruine baby, die altijd gezellig naast de vijver in haar eigen badje ligt, die heeft wel wat geleden in de winter. Gelukkig lacht ze nog.

Ineke

Klusclubdag - 2

Vandaag klusdag met H en C en ik was aan de beurt, om half 11 koffie met appelflappen en emotionele stand van zaken.
Daarna aan de slag, en dat loopt vanzelf. Als gastvrouw ben je een soort aanvoerder die naast de catering ook de materialen pakt, afplakt, kwasten schoonmaakt, en aangeeft hoe ze het wil.
Vandaag deuren met posten in de gang schuren en lakken, en een klein muurtje in de kamer groen verven.
Ja, groen, en geen geel.  Ik vind geel geen mooie kleur, en groen is mijn lievelingskleur.
Afgelopen week heb ik zorgvuldig plaatjes gezocht, verfkaartjes gehaald en de kleur gekozen.

Ik wilde het geel uit de groen.

Het was een goede dag. en ik ben blij met fris witte deuren in de gang en een lente muurtje.

Ineke

Tulpentijd

Het is tulpentijd. Zoveel kleuren zoveel soorten. In een vaas, op de markt, in de tuin, op de tafel, in een bos, en op de scanner.

Mooi toch?
Ineke

Nest versieren

Voor wie het nog niet gevoeld heeft, de lente zit in de lucht! Vogels vliegen rond op zoek naar de beste een plek voor hun nieuwe nest.

T I P: Strooi restjes wol en andere gekleurde draadjes in de tuin, en de vogels zullen dit jaar vrolijk versierde nestjes bouwen.

Ook meerkoet zit net als ieder jaar al in buurt van de plek waar zij haar nest gaat bouwen, ik houd jullie op de hoogte van de nest ontwikkelingen en ga nadenken over wat ik in de sloot kan laten drijven zodat zij ook dit jaar een versierd nest kan bouwen.

Zie je hem zitten?
Ik houd jullie op de hoogte van de ontwikkelingen van het nieuwe meerkoet nest.

Ineke

Kijklijstje van vijf

Deze zeefdruk hangt al sinds ik besta bij mijn ouders. Tenminste dat denk ik. Het heeft al op vele plekken gehangen. Het zit achter glas (in een wit houten lijstje, ongeveer 25 x 35 cm) en ik vraag me zelfs af of het een echte druk is. Maar ik vind het zo prachtig, kan er bij wegdromen en er is zoveel op en in te zien.

Vaak verzon ik vragen en probeerde deze te antwoorden.
Hier mijn kijk-vragen-lijstje bij dit werk:

1. In welke volgorde zijn de kleuren gedrukt?
2. Van welk huis / kasteel was dit de oprijlaan?
3. Waarom staat het hek open?
4. Wat is er te zien als je het water volgt onder de brug door?
5. Hoe komen mijn ouders aan dit werk?

Bij alle vragen verzon ik zelf de antwoorden.
Vraag 5 zal ik mijn ouders weer eens vragen.Het is me vast ooit verteld, maar weggestroomd met mijn gedachten.

Ineke

30 jaar later

Vandaag na 30 jaar vriendin I ontmoet (zij is van ing-things). Het bijpraten ging vanzelf.

Destijds waren we samen altijd 'vrolijk' bezig met dingen verzinnen en maken.( breien, naaien, papier, fotograferen)
We hebben zeer uiteenlopende levenservaringen, maar delen best veel interesses, ergernissen, hobby's, smaken, dromen, gedachtes, kleuren, en nog veel meer. Dit smaakt naar meer!


Ineke

Roots en Roest

1963 geboren in Alkmaar
1972 verhuizen naar Oost-Souburg (bij Vlissingen in Zeeland)
1982 verhuizen naar Utrecht (en daar woon ik nog steeds)

Vandaag met B en mijn kapotte naaimachine in de auto naar de fabrikant in Amsterdam, de fietsen mee. Terwijl de techneut zich stort op mijn machien, fietsen wij in de zon langs de Houthaven richting de Noordermarkt.  Een enorm 'thuisgevoel' overvalt me, ik kan het niet makkelijk uitleggen. De haven, het water, schepen, de verte, de wind van Zeeland en spontaniteit van de Amsterdammers die me aan Alkmaar doen denken en waar ik me zo bij thuisvoel.

Oh ja, en de geur van olie, de roestige voorwerpen, en natuurlijk de gezelligheid in het café waar we genoten van koffie met appeltaart.
En op de achtergrond klonk plots het lied 'Dans Je de Hele Nacht Met Mij'. . . . . . . . (1966).
Dat zong mijn moeder altijd in Alkmaar.
De naaimachine was nog niet klaar helaas, alhoewel, kan ik nog een keer genieten van die mooie plek.

Ineke

Foto genot

Fotograferen kan iedereen, groot of klein. En deze periode van mijn leven die erg bepaald wordt door bezuinigingen denk ik er vaak aan, aan dat wat ik allemaal met kinderen en leerkrachten aan foto opdrachten heb verzonnen en uitgevoerd.
Door de digitale fotografie is het allemaal nog makkelijker, en voor deze blog maak ik bijna altijd de foto's met mijn smartphone! Natuurlijk gebruik ik voor de inspiratie ook werk van fotografen.
Mike Stimpson fotografeert LEGO poppetjes inspireert door beroemde foto's.

Deze foto is van Henri Cartier Bresson, (één van mijn favoriete fotografen).
Mike Stimpson maakte de volgende foto inspireert door bovenstaande foto.

Nog een voorbeeld

Foto-genot toch?
Ineke

Breiend luisteren

Vanavond concert bijgewoond van Radio Filharmonisch orkest in Utrecht, vertolkt werd Le martyre de Saint Sébastien van Debussy.
Nu ben ik niet zo dol op Debussy, maar tegen vrijkaartjes zeg je geen nee, en dus zaten we in een grote concertzaal.
Er waren vooral mensen van boven de zeventig, en ook een groep ouders en kinderen van ca 16 jaar.
Zij waren van een school en zouden in de pauze een zelf gecomponeerde opera vertolken.
Om daar maar direct mee te beginnen; dat was echt bijzonder. Het raakte me, de zingende pubers.
Helaas gold dat niet voor het hoofdprogramma, teveel gedoe, te groot, koor, verteller, alt, sopranen.

Voor me zit een vrouw te breien, echt waar. Goed idee toch?

Ik bedacht me wat ik ook allemaal had kunnen doen tijdens het luisteren zoals haken, tas schetsen, sudoku maken. Gelukkig had ik mijn smartphone bij me, ik whatsapp-te iedereen waar ik was, las mijn mail, legde wat Wordfeud-woordjes, stuurde foto's van de breiende luisteraar rond, schoonde mijn fotogalerij op, maakte een verlanglijstje, en toen was de accu leeg....

Herinneringen aan mijn dertiende levensjaar drongen zich op:
Ik was bevriend met de dochter van de directeur van de Middelburgse muziekschool, zij moest als aankomend alt violiste naar elk concert in Middelburg, en ik mocht altijd mee. Elke week weer. Ik genoot er niet altijd van, maar we hadden het leuk samen. Ik denk toch dat die concert bezoeken, en natuurlijk de 3 klassieke LP's van mijn ouders de basis hebben gelegd voor mijn interesse in klassieke muziek.

Maar niet alle klassieke muziek.

Ineke

Vrije vrijdag

Vrije vrijdag met van alles. Wassen, ruimen, zinvol bakkie met vriendin M, en

rimpel ijs

wassend gras

Lente-zon-dutje-met-Pip

De voorjaarsvakantie is begonnen.
Ineke

Lente oefening

De merels zijn begonnen, ja echt waar. Ze hebben met elkaar afgesproken langzaam de lente in te zetten.
Nu is dat natuurlijk wel weer even wennen voor iedereen, dus doen ze in februari alleen nog oefengezangen om de snavel te smeren.
En dat is wel een beetje afzien hoor, wat een getetter, stroeve klanken, schel gepiep, geen melodietje, dan weer pauze, en dan opeens weer straf inzetten. Dat is nou ook weer niet waar je naar verlangt aan het einde van de winter. Je krijgt dus zelf ook het gevoel dat de lente stroef op gang komt.
Dichter van Tooren schreef daar het volgende over.

Vanuit het donker
van de vroege voorjaarsnacht
komt heel voorzichtig
het eerste klare fluiten
van een merel in de morgen.*

J. van Tooren (1900-1991)

Dus als de merels oefenen, zoek ik zelf dingen die mij helpen voor mijn lente oefening.
Bijvoorbeeld heel erg kijken naar tulpen.

 

Veel plezier met de lente oefening.

Ineke

Wijs lijstje

Deze fase van mijn leven vraag ik me regelmatig af:

Wat is wijsheid?

1. Gewoon ervan uitgaan dat ik op Kunst Centraal mag blijven werken en niet ontslagen wordt.
2. Zo snel mogelijk een extra-verkort PABO traject doen, zodat ik eventueel ook in basisonderwijs kan werken, want het onderwijs, de ontwikkeling van kinderen is ook echt  'mijn ding'.
3. Alle oude contacten bij instellingen, oud collega's, benaderen. Voor als ik na de zomer.........
4. Leuke goede bijzondere kunsteducatieve of cultuurprojecten ontwikkelen en die (zo nodig) in de      toekomst zelf uitzetten in onderwijs en bij instellingen.
5. Dromen over eigen tassenlijn, en andere mooie maaksels 'van Jonker' en die proberen winstgevend uit te zetten.

Ik wacht nog even af wat de wijze uil mij laat weten.

Ineke

Kinderboek van toen

Een boek waar ik als kind heel dol op was gaat over televisie, we hadden nog maar net televisie en toen kreeg ik dit boek.

Ik vond het allemaal geweldig interessant, probeerde te snappen hoe het allemaal werkte. En keek mijn ogen uit naar die grote apparaten, de camera's, snoeren, lampen, alles.

Het volgende plaatje vond ik helemaal spannend, een foto, een tekening? Ik vond het een truc, echt en niet echt samen in één plaatje.

Past helemaal bij mijn beroep op dit moment. Hoeveel zeggen die dingen over wat je later gaat doen?
En als je me toen vroeg wat ik later wilde worden dan zei ik 'kleuterleidster', of 'altijd mooie dingen maken'.


Ineke

Zon zien

Collega T stuurde mij deze foto. Ik was er zo blij mee.

Want dàt wil ik graag, de zon ergens in zien, de zonnige kant. En dat kost me moeite met de in gang gezette reorganisatie. 
Gelukkig houdt de dame met de groene jurk zich daar niet mee bezig. Zie je haar zitten?
Sinds kort staat er een man naast haar, ik noem hem de man met de tas. Ik zou graag weten wat er in die tas zit. Ik kom er maar niet achter. Het is een tas met mooie dingen denk ik.

Kunst is in een cirkel de zon zien.

Ineke

En, zie jij het?

En, zie jij het?
Tussen deze twee Ineke's zit 45 jaar. 
De wol is van het vestje wat ik graag aan had bij het gestreepte jurkje.
Vestje en jurkje zelfgemaakt, ik denk door mijn moeder. Het was mijn lievelingsvestje. Later heb ik dezelfde wol gekocht voor een trui voor mijn zoon.

Ineke

Spelletjes

Spelletjes daar houd ik niet van. Vooral niet als ze heel lang duren en ook niet als er hele fanatieke mensen meedoen.
Vroeger op de kinderfeestjes bij ons thuis, maar ook bij mijn eigen kinderen, deden we altijd spelletjes. Dat waren korte vrolijke spannende spelletjes. Spelletjes waarbij iedereen kans had om te winnen omdat het om snelheid ging, of lenigheid, of slimheid, of creativiteit, of concentratie, etc.
Bijvoorbeeld watje blazen (met zijn allen rond tafel en blazen en ervoor zorgen dat het watje niet aan jouw kant van de tafel wordt geblazen), ezelsorenprikken (geblinddoekt oren op een ezel op de goede plaats prikken), ei-lepel rennen (wie is het snelst aan de overkant met lepel in zijn mond met ei erop).


Nu is er op de tv een programma waarbij dat soort spelletjes gespeeld worden, 'minute to win it'.
Beetje showerig dat wel, maar de spelletjes zijn geweldig. Er zijn 50 verschillende spelletjes.
Bijvoorbeeld snoepreis (met rietje m&m's vervoeren ), hagedis (met feest-uit-rol-toeter pingpongbal uit schaal blazen), vliegensvlug (pingpong ballen tegen plak-vlieg-strip gooien en vangen), wc rol wikkelen (in 1 minuut een wc rol afdraaien en jezelf erin wikkelen), ballon spuiten (met plantenspuit een ballon door de lucht over lijn laten vliegen)

En van die spelletjes word ik zo vrolijk, ik zou willen dat ik weer feestjes deed met deze spelletjes, mijn kinderen willen niet meer, maar misschien ooit op mijn eigen feestje?

Er is trouwens één spelletjes wat B en ik samen heel graag spelen: BLOKUS
Een kortdurend denk-puzzel-spelletje. Echt mijn lievelingsspel.

Ineke

Vrije vrijdag

Snipverkouden, boodschappen , kapper, en toen. . . .
Slapen in mijn groene bed, onder de dakramen met blauwe lucht.

Vanuit mijn groene bed kijk ik graag naar deze muur, allemaal bijzondere foto's van mijn allerliefsten.
Het geeft een beeld van allerlei periodes die voorbij zijn, en helpen herinneringen vast te houden en op te halen.
Mijn allerliefste moeder zit rechtsboven, verstopt achter een rood hart.

De foto herinnert me aan een vakantie in Denemarken (2005). En we zaten aan de Oostzee op zoek naar bruinvissen. Het werd onverwacht zonnig weer en in ondergoed dronken we koffie op een grote steen.

In mijn blog wil ik geen herkenbare foto's laten zien, maar deze zijn van jaren geleden en vormen mijn muur met allerliefsten.
En mijn moeder ? Die is morgen jarig. Mijn actieve, creatieve, lieve moeder.

Lieve mam, dikke verjaardagszoenen en nog vele jaren in goede gezondheid.
Ineke

Twee vrouwtjes in het bos

In een witte wereld met bomen stond een huisje met een schoorsteen, en uit de schoorsteen kwam heel veel witte rook.

In dat huisje waren twee vrouwtjes bezig zich te warmen aan de houtkachel. Het ene vrouwtje hinkte omdat er een winkelmandje op haar teen was gevallen en ze erg moe was, het andere vrouwtje hoestte en proestte en kwam een beetje sipjes binnen omdat ze zorgen had over haar baan.
Maar de twee vrouwtjes hadden het reuzegezellig, dronken heerlijke kopjes koffie, en werkten hard aan de tassen van leer. De twee vrouwtjes waren tassen-maaksters.
Het hondje van het snotterige vrouwtje liep vrolijk rond en had geen last van een hinken, snotneuzen of verdrietjes. Hij rende kris kras door het bos achter de vogeltjes aan.

 

En langzaam knapte de twee vrouwtjes op, er werd vrolijk gehinkeld, ritmisch gesnotterd, en prachtige tassen genaaid! En ze werden steeds vrolijker, zongen wat, bespraken het leven, en kregen langzaam een rode kleur op de wangen. Rond vijven was er een halve boom opgebrand en twee tassen klaar.
En zo ging die heerlijke atelier dag voorbij. Nog 7 nachtjes slapen.....

Ineke