Na 11 komt 12

Oudjaar, 100 oliebollen (verschillende varianten) gebakken, bakken gevuld met narcisbolletjes en hyacinten. Ik kan bijna beginnen aan een nieuw jaar.
Afgelopen jaar mijn studie 'tassen maken van leer' afgerond, oudste zoon op kamers en een blog begonnen.
Komend jaar is een jaar waar ik van te voren van weet dat er wat hobbels te nemen zijn, zo zal er veel veranderen op mijn werk en is het nog maar de vraag of ik mijn geweldige baan kan behouden.

En dus heb ik me voorgenomen de komende tijd héél veel kraanvogels te gaan vouwen, kraanvogels zijn symbool voor geluk en gezondheid.
Als je een gevouwen kraanvogel aan iemand geeft dan zeg je eigenlijk: 'nog vele jaren'.
(volgens Japanse traditie)

Dus meteen begonnen, beetje gepruts, maar ze lijken al steeds meer op een kraanvogel.
Bij deze krijgen jullie er vast een paar, nog wel kraanvogel-kneusjes, maar ja die moeten er ook zijn.
Mijn wens is er niet minder om:

Een goed, gezond en liefdevol nieuw jaar, en nog veel jaren daarna.

     Ineke

Rondje Amsterdam

Vandaag rondje Amsterdam met mijn lief, de fietsen achterin de auto, daarna ergens buiten Amsterdam gratis parkeren (zuid) en dan fietsen!
Eerste stop (na 8 km) in de leuke Arabische bakkerij op de Haarlemmerdijk.

 

De bakkerij hangt vol met foto's van bezoekers, en er is zoveel lekkers dat het moeilijk kiezen is.

Onderweg leuke winkels bekijken en fietsend door de Jordaan ook een stop bij mijn favoriete rokjes winkel .
Zoveel te zien onderweg, zoveel prachtige oude gevels, grachten en bomen.

 

 

De laatste stop was op de Albert Cuyp, achter een raam in leuk café doen we nog een bakkie, met geweldig uitzicht.

 

Met frisse neus komen we weer bij de auto, totaal 19 km gefietst.
Amsterdam is echt een prachtige stad.

Ineke

Teil met water

Om de open haard in het atelier lekker brandend te houden ging ik hout halen.
Ik liep langs een zinken teil met water. Maar niet zomaar water.
Kijk zelf maar.

Roest, blaadjes, takjes, weerspiegelingen, zand, zink.
Ga op zoek naar mooie plassen of teilen met water!

Ineke

Berk-muts

De oude berk, ooit als klein boompje meegenomen uit het bos bij mijn oom, staat al meer dan 30 jaar voor mijn ouderlijk huis. En met al die veranderde kleine voortuintjes altijd een lust voor het oog.
Hij werd te groot, en mijn moeder besloot tot een snoei opdracht, en dat gebeurde dan ook goed.
Er was niet veel meer over, alleen een grote stam, maar volgens mijn moeder zou de boom gewoon weer uitlopen. Helaas.
Gelukkig was de prachtige clematis die er daarna jaren tegenaan groeide was weer een lust voor het oog.
Opeens brak er een stuk af, totaal rot was de stam. Er liggen nu twee stukken stam in de tuin en er staat nog een halve stam.
Ik vind het altijd jammer als er bomen verdwijnen, zeker in een straat waar veel mensen de voortuin van tegels voorzien.


Toen we gister bij mijn ouders arriveerden zag ik hem staan, en wat schetste mijn verbazing?
Hij had een muts op, een gehaakte muts.
De dag had niet beter kunnen beginnen!

Wildbreien is in de randstad erg in de mode. Zou mijn creatieve moeder nu in het Zeeuwse dorp een nieuwe trend hebben gezet?

Voor de liefhebber nog een close up, kun je hem namaken voor als er bij jou ook een boom staat die niet gezond meer is.

Ineke

Kerst bij Opa en Oma

Toen ik klein was zagen we mijn opa(s) en oma(s) regelmatig, net zoals mijn kinderen hun opa en oma(s) regelmatig zien. En dat is toch heel speciaal. Ik heb daar heel veel fijne herinneringen aan!
En als mijn kinderen hun opa en oma zien, zie ik mijn ouders.
Daar geniet ik eigenlijk iedere dag van: dat ik nog vitale ouders heb, die ik regelmatig zie, en die betrokken zijn bij ons leven. De lol met mijn vader, de maaksels met mijn moeder.

Kerst 1969 bij mijn opa en oma.

De zilverachtige kerstboom van oma, met de echte kaarsjes, de zilveren ketting met kleine balletjes, en natuurlijk de kerstkransjes van borstplaat over de takjes geschoven.
Ik droeg toen een lichtblauwe jurk die mijn moeder natuurlijk zelfgemaakt had. Met hele zachte boordjes langs hals en mouwtjes en twee ballen aan het lintje om mijn middel. Zo zacht!

En meestal aten we bij opa en oma gebakken schar of schol, en daarbij rijst met boter en suiker.
Ik was 2,5 jaar, en weet zeker dat ik al goed een vis kon schoonmaken, want dat deed je bij ons gewoon altijd zelf.
Vandaag zijn we met de kinderen (18 en 15) bij hun opa en opa, en bij mijn vader en moeder.
Met alle broers en zus en kinderen.

Geen gebakken vis, rijst met boter en suiker.
Maar wel veel andere vis, dat weet ik zeker.

Ineke

Jozef?

Jozef is nog steeds niet gevonden, (zie blog) ik denk dat hij nog ergens in België bij iemand in een rommelbakje lig. Ik heb de kleine beeldjes namelijk gekocht op rommelmarkten in België die ik jaarlijks half september bezoek met vriendin S.( beeldjes zijn max 3 cm groot)
Daarom de oude Philip gevraagd naast Maria in de kerstgroep te staan, maar die heeft er geen zin meer in. Gelukkig heb ik een een stoere herder zo ver kunnen krijgen. Het Kerstkind kreeg direct een lach op zijn gezicht.

Iedereen tevreden!

En vandaag?
Het Kerstbrood met rozijnen noten en spijs opeten.

 En haken

Gezellige dag vandaag!
Ineke

Kerstbloesem

Heerlijk weer. December of maart?
De boom van de buurvrouw kon zijn knoppen niet meer binnen houden.
Ze knapten bijna, en toen besloot hij het los te laten.

En dat doe ik ook, beetje rommelen, taart bakken en lekker haken op de bank.
En geen Kerst-stress, daar doe ik niet aan.

Ineke

Hartewensen

Veel te vroeg was ik in een winkelcentrum, de winkel waar ik zijn moest was pas om 9.30 uur open. Zo kwam ik op het idee een kopje koffie in de Hema koffie corner te drinken.

Ook al was het vroeg, ik zat er niet alleen. Het zat bijna vol met 60-plussers, veelal mannen. Iedereen aan de koffie en sommige met een croissantje. Ze kenden elkaar en bespraken de plannen voor vandaag. Zouden ze elkaar daar elke dag ontmoeten? Ze maakten contact met me, vertelden me waar de lepeltjes lagen en wensten me fijne feestdagen. Een goede start van de dag, in een erg vreselijk winkelcentrum.

Onderweg naar de winkel kwam er een leuk meisje van een jaar of tien naar me toe en vroeg of ze me een kaartje mocht geven. Ja natuurlijk! Het was een zelfgemaakte kerswens, even later kreeg ik er nog één. En ik zag opeens iedereen met mooie gekleurde hartjes van papier lopen, allemaal gekregen van een groep kinderen die het speciaal vandaag uitdeelde.

 

Het werd een heerlijke vakantiedag!

Oh ja, de foto's van gister waren van een pompoen en een broodrooster.

Ineke

En... zie jij het?

Mooi? Vies? Spannend? Lekker?
Morgen het antwoord.
En deze?

Mooi toch?

 

Ineke

Winterweer, lekkere dingen en ...

Vakantie!
Heerlijk en vooral de dagen voor de kerst zijn het fijnst.
Een van de plannen voor de vakantie is deze blog aanvullen met allemaal nieuwe maaksels.

Maar waar ik NU zin in heb is winterweer,

lekkere dingen

en liefde natuurlijk.
( maar dat krijg ik zoveel....!)

Ineke

Kleine Kiek weet van niks.

Nog een paar dagen, en dan is het kerstvakantie en dan start ook bijna het jaar 2012.

 
Deze week maak ik met mijn collega's op Kunst Centraal een aantal nieuwe leskisten af. Altijd bijzonder, samen de deadline halen, betrokken bij elkaar en voelen dat er weer prachtige zinvolle kunsteducatieve projecten naar de scholen gaan. Kunst Centraal heeft ook ander aanbod aan het onderwijs. Maar het is allemaal ooit begonnen met kunst, leskisten en begeleiding op de scholen. Leerkrachten die, geïnspireerd door een project, hun vaardigheden vergroten van een kunstvak en dat leren toepassen in hun onderwijspraktijk. En kinderen die geïnspireerd worden, mooie dingen maken, en kennis maken met kunst.

Mijn nieuwe leskist 'Kleine Kiek en zijn vriendjes' is klaar.
Vanaf januari gaat hij naar verschillende basisscholen. Geïnspireerd door het verhaal van Kiek, Suus en Stipmans gaan de kleuters fotograferen. Kiek wil niets liever! En de kleuters? Die genieten en maken mooie foto's.

Vandaag was het ook een hele ingewikkelde dag. Met de aankomende bezuinigingen, die in januari duidelijk worden, zijn er plannen om dit onderdeel van het Kunst Centraal aanbod af te schaffen.
Het was de hele dag voelbaar onder collega's, en de kerstborrel was een bijeenkomst waarin we terugkeken naar afgelopen jaar, maar van binnen voelde ik onrustige wind.
Er is storm op komst.

Gelukkig is Kiek daar niet mee bezig, hij sleutelt nog aan zijn nieuwe huis en kan niet wachten tot hij op pad kan met zijn vriendjes.

Ineke

Ons Franse vriendje

Dit soort weken, met veel donker, maar ook veel lichtjes zetten mij aan tot denken, denken over 2011.
Hierover later nog meer.
Vandaag dacht ik vooral aan ons Franse vriendje D, die in de zomervakantie drie weken bij ons heeft gelogeerd via Europa Kinderhulp.

Hoe zou het met hem zijn?
Hij woont in Lille, met zijn ouders en broertje in heel klein flatje.
De post die we hem soms sturen komt terug omdat zij geen brievenbus schijnen te hebben.
Gelukkig weten we dat het wel een warm gezin is waar hij opgroeit, met veel liefde.
Zou hij volgend jaar nog eens willen logeren bij ons? We zullen zien.
In gedachten stuur ik hem een kerstwens en een dikke knuffel.

Ineke

Zon en kaarsjes

Ik kan niets anders zeggen dan dat ik een heerlijk rustig weekend had met kaarsjes en zon.

Ineke
( deze foto is te bestellen mocht je nog nieuwjaarskaarten nodig hebben)

Kerststal zonder stal

Aan het eind van deze zonnige dag viel opeens de kerstsfeer in.
Kaarsje aan, kerstboom aan, lezen, haken en een knusse zoon K met laptop op schoot ook op de bank.
Het was het moment van de kerststal.
Het hele jaar zit de hele kerstgroep met nog andere burgers in een groen bakje.

Al snel staan ze klaar, altijd weer gezellig verbaasd rond het kindeke.

Dit jaar is Jozef even weg, niemand snapt waarheen, want hij hoort toch naast zijn Maria.
Maar goed, Maria lijkt ook zeer tevreden met de oude Philip met zijn zwarte stok.

Ze mag hem wel, en ziet het als een soort oppas-opa die natuuurlijk weer verder gaat als Jozef terug is van weggeweest.

Misschien toch een stal zoeken.
Ineke

Pip

Pip, onze hond, vindt het wel gezellig die donkere dagen dat we lekker thuis zijn.

Pip wordt 19 december alweer 7 jaar. En wie had dat toen in 2004 gedacht, dat wij een hondje zouden 'nemen'. Dat was voor vele vrienden en familie echt een schok. Als kind hebben wij nooit een hond gehad, en eigenlijk vinden we honden vaak lastig, ze poepen op straat, zijn duur, ze blaffen, ze stinken en springen tegen kleine kinderen op.
Maar Pip is anders, ja ja, echt waar. Heel veel dingen heb je in de hand, kleine honden zijn goedkoper, er zijn allerlei hondensoorten met bijpassende karakters, poepen op poepstrook is te leren, en een hondentraining doet wonderen.

Pip is een echte mensenhond, ligt het liefst naast je op de bank, bij je voeten, of op je schoot.

 

Pubers, chagrijnige moeders, boze vaders, zieke kinderen, voor Pip maakt het allemaal niets uit, Pip oordeelt niet.
Nee, als je een hond wil, moet je een Pipje nemen, echt een aanrader.

Ineke

file pret

Vandaag was het de hele dag donker en grijs, heb niet het gevoel echt daglicht te hebben gezien.
Ik was in het atelier (naast het bos) van tassenvriendin L, lichten aan, open haard aan en buiten grijze regen.
Om half 5 in het donker weer in de auto.
File met regen. Maar....
Als kind genoot ik al van alle lichtjes  en weerspiegelingen in het donker.

Mooi toch? Gewoon om je heen kijken.

Ineke

Kerstplant

Tja, je ziet ze weer overal, de rode en de witte kerststerren, de kamerplanten met gekleurde bladeren, en met piepkleine gelige bloemetjes. Ik vind ze zo lelijk, weet niet waarom.
Misschien omdat mijn moeder ook altijd riep: ' voor mij geen kerstster!'.

Op de balie van mijn werk staat elk jaar een kerstster, collega A zet die daar altijd met zorg neer.
Terwijl ik vanmiddag minachtend naar dat ding stond te kijken viel er een blaadje af, een heel prachtig blaadje.
( 'je moet ook niet zo onaardig kijken': zegt A nog)

Geel-groenig, prachtig rood steeltje, rode nerven, heel zacht en ik was echt onder de indruk.

Dit was het mooiste blaadje van deze kerstster.
Maar toch: 'voor mij geen kerstster'.

Ineke

Bank

Gisteravond gewerkt en kom vanavond niet verder dan de bank.
Met de laptop op schoot, man en hond ook op de bank, een kaartje gefotoshopt (speciale prijs vandaag als je er 30 besteld, dus tja...).

Leuk toch?
En in de kerstvakantie ga ik deze blog aanpassen en een nieuw tabblad toevoegen waarachter je dan al mijn tassen en andere maaksels kunt vinden, kiezen en bestellen!

Schuif nu mijn bed in.

Ineke

Rode appeltje

Zo'n 13 jaar geleden waren collega T en ik druk met het ontwikkelen van een nieuw foto project voor de hoogste groepen van het basisonderwijs. Het was een heuse zoektocht omdat we de leerlingen wilden laten kennis maken met table-top fotografie. We moesten daarin zelf ook nog van alles ontdekken.
Thuis had ik een opstelling gemaakt op tafel (licht, lappen, voorwerpen).
Zoon J toen 5 jaar liep ook rond. Hij had mij waarschijnlijk zien proberen, rangschikken, fotograferen.
Op een onbewaakt moment heeft hij deze een foto gemaakt.

Uiteindelijk was dat de mooiste foto van de dag.
Kinderen kunnen het: goed kijken en mooie foto's maken!

Ineke

1, 2, 3, 4, Kerstbal van papier!

Hier zijn ze dan de kerstballen van papier.
Van voorbedrukt papier of van zelf versierd papier. Ontdekt op de blog van ing-things.
En voor de techniek kijk op deze blog.

 Ineke