Tulppret

Tulpen tijd, 5 bossen 5 euro, ons huis nu staat vol met rode tulpen.
Jaren terug deed ik het volgende experiment.
Tulpenblaadjes zijn namelijk prachtig!

 

En na een paar dagen

Voor als je het niet goed kunt zien nog even een enkel blad.

Ineke

Schoonmoeder of?

Al jaren kom ik over de vloer bij mijn schoonmoeder (zie ook dit oude bericht).  Erg graag kijk ik naar deze aquarel.

De vader van B heeft het geschilderd in 1945, toen hij 17 jaar was.
Ik dacht altijd dat het een portret van mijn schoonmoeder (als jonge vrouw) was. Maar hij kende mijn schoonmoeder nog niet. ( hij is 1971 overleden)
Ze lijkt er echt op!
Toen ik het mijn collega liet zien kwam zij met de volgende foto van een schilderij van El Greco.

Zie je de gelijkenis? Toen ik het aan de zus van B liet zien was ze erg onder de indruk; zij houdt heel erg van het werk van El Greco. En heeft al heel veel werk van deze kunstenaar gezien en bewondert.

Bijzonder toch?
Ineke

Korte vrolijkheid

Dit is een Pinksterbloem. Vandaag gefotografeerd.

En dit is wel een hele vroege Pinksterbloem, die zich door het lekkere weer afgelopen weken heel erg vergist heeft. Ze groeien meestal later. Nu denken veel mensen dat de naam Pinksterbloem iets te maken heeft met Pinksteren. Nee, de bloem bloeit namelijk altijd ver voor Pinksteren.
De bloem heet zo omdat ze meestal bloeien als de pinken (eenjarige koeien) voor het eerst de weide in gaan. Dat is meestal eind april.

Na deze Pinksterbloem had ik nog een vreemd contact met Greet Gans.

Ik bekeek haar uitvoerig, ze liep zo prachtig, zo evenwichtig schommelend.
En ik sprak haar aan, vroeg of ze genoot van de vroege lente.
Ze keek woest en waggelde onder hekje door, en gakte zoiets als: 'doe nou maar niet zo vrolijk,
dat lijkt me in jouw geval niet op zijn plaats'.
Tja ze had gelijk, maar als je onverwacht een Pinksterbloem ziet en Greet Gans dat is dat toch een
reden tot korte vrolijkheid.

De rest van de dag was vreemd, en op het werk werd pijnlijk duidelijk wat we al dachten, namelijk 45 % ontslagen per 1 augustus. Waarvan de grootste groep in het team waarmee ik al erg lang werk.
Het is echt waar.

Ineke

Fietsen

Zo ging ik vanmorgen.

Dit zag ik vanmorgen.

En toen was ik al hier.

En toen nog dit.

En toen op het werk nog dit.

Een Siamese appel, tja waarom niet.

Ineke

Kwallig of prachtig?

Ik bekijk de wereld graag door bijvoorbeeld water, mat glas, lijm.
Waarom? Alles wordt onscherp, wordt een geheel, past beter bij elkaar, rustiger, de werkelijkheid wordt abstract.

Al eens door een kwal gekeken?

Ineke

Maart roert zijn staart , en dat klopt ook voor mij.

Op mijn werk werd ik direct toegesproken door de juffrouw met de groene jurk, ze zat op mijn beeldscherm en stak van wal.

'Kijk Ien, ' zei ze, 'maart is voor jou een rare maand'
Ik zei nog dat ik juist in die maand jarig ben en dat altijd leuk vind en dat in maart vaak de eerste zonnige dagen zijn en dat ik dus eigenlijk niet begrijp dat ik juist in maart minder vitaal ben, en een beetje melancholisch.
'pfffft'  ze ging ook nog zuchten, 'jarig zijn, de eerste warme dagen, dat brengt in jouw geval een stroom herinneringen met zich mee, blablalblalblalalablala

Okay, klaar. Gewoon laten.
Mooie bloemen ter afsluiting van dit bericht.

Ineke


 
 

Duinpadpaaltjes

Langs het duinpad stonden paaltjes, door zon, regen, wind en zout aangetast.
Allemaal anders.

Langs dit paadje maakte ik de foto's.

Ineke

Dishoek

(om te beginnen: de foto van gister is gemaakt op een viaduct)

Gister waren mijn ouders 50 jaar getrouwd, nog steeds in goede gezondheid en dat is echt iets om trots op te zijn. 
Het was echt heerlijk weer en die middag was ik met mijn 3 mannen op het strand. Het strand bij Dishoek. En dat was zo fijn, zo zonnig, en zo liefdevol samen. Met volle teugen heb ik ervan genoten.
Het is jammer dat ik geen 'herkenbare' foto's om mijn blog wil plaatsen. Maar de volgende spreken voor zich toch?

En deze ook

Ineke

En zie jij het?

Prachtig toch?
Hoe iets wat lelijk is toch mooi kan zijn.(als je heel dichtbij kijkt)

Ineke

Lentetas

voor

achter met vak

voering met mobielvak 

Dit prototype ga ik eerste zelf testen. Jippie een nieuwe tas!

Ineke

Uitzicht

Uitzicht vanaf mijn werkplek. 

Of zo

Het is heel fijn zulk uitzicht, als ik dan zelf even niet meer weet hoe het moet, dan is er gewoon toch altijd uitzicht. Mensen die scheppen, graafmachines die graven, vrachtwagens die lossen, wolken die varen, schaduwen die veranderen, en vlaggen die wapperen.
Het helpt te denken over een toekomst met of zonder Kunst Centraal.

Ineke

Verjaardag

Of je nou wil of niet, elk jaar komt er een jaartje bij.
Aan jarig zijn heb ik nog heel veel herinneringen.

Ik weet nog dat ik 6 jaar werd, we lagen met zijn allen in het bed van mijn ouders (met broertje H van 4, zusje C van 1) , er werd gezongen, er hingen slingers, en toen ik de cadeautjes kreeg zette H een gebaksdoos op het bed, en in die doos zat een cavia! Ook kreeg ik die dag een hele mooie taart in de vorm van een schildpad, bekleed met groen marsepein. De cavia noemde ik Kuifje, en de taart was zo heerlijk, dat mijn moeder voor mij speciaal de kop van de schildpad had bewaard!

Vanmorgen lag ik ook in bed, met zoon K en man B. Ze zongen niet, maar er hingen slingers, en er waren cadeautjes.

krukje van karton

Ik vind het leuk om jarig te zijn. Mijn ouders noemen mij nog steeds hun jarige jetje!
Trakteren op mijn werk, tulpen op mijn bureau, post en cadeautjes. En voelen hoe bijzonder het is met collega's te werken die al zoveel jaar (sommigen al 24 jaar) mijn verjaardag hebben meegevierd, en dus betrokken zijn bij mijn leven. Alhoewel zingen altijd beetje eng blijft.

Vanavond een knus en vrolijk avondje met een paar vriendinnen. Koffie en taart! En bijzondere cadeautjes!
Als ik jarig ben voel ik weer van wie ik allemaal heel veel hou!

Ineke

Bijna jarig

In dit huis ben ik geboren, op 20 maart, het huis staat in Alkmaar aan de Bergerweg. Mijn opa en oma woonden beneden, en mijn ouders woonden boven.
Drie jaar heb ik daar gewoond met mijn ouders en kleine broertje H.
Ik heb nog veel herinneren aan het huis, zoals de mooie zwarte trap in de gang, glimmend zwart, en aan de trap zat een soort pilaar en daar legde mijn oma altijd onze post op. Op de trap lag een loper van 'prik' vloerbedekking. En ik mocht altijd de post dan halen, zittend op mijn kontje ging ik de trap af. Soms bleef ik dan even beneden bij oma in haar grote vierkante keuken. Ik speelde graag met de oude ijzeren strijkijzers, daarmee mocht ik dan de zakdoeken strijken, nadat oma de ijzers had opgewarmd op de kachel.

Ineke werd ik genoemd, Ineke Geesje. Ik kon al snel lezen en vanaf dat moment ontdekte ik ook dat mijn naam overal in de stad of winkels te zien was. Namelijk in het woord Heineken.
Achterop de fiets zocht ik overal naar mijn naam.
En ik dacht altijd dat alle jongens die Hein heten datzelfde gevoel zouden hebben.(nooit met een Hein over gesproken).
En juist vandaag vond ik op straat weer een prachtig platgereden blikje.
Eindelijk ééntje die ik altijd al zocht.

Ineke

Vindsels

In een doosje met hele oude ansichten, bewaard door mijn lieve schoonmoeder J vond ik hele vreemde kaarten.

Dezelfde maat als een ansicht, maar met hele kleine gaatjes. Om te borduren? Maar dat kan dan alleen met een hele fijne naald.
Ik heb mijn schoonmoeder J even aan de lijn gehad, en terwijl zij bijna altijd alles nog weet, kon ze zich van deze kaartjes niets meer herinneren.

Dit kaartje uit 1936 zat er ook bij.
Zou ik daar in mijn leven ooit nog eens aan het water zitten?
En met wie?

Ineke

Familie zaterdag

Vandaag waren mijn ouders er een dagje. Ik voelde me helemaal compleet, met man, kinderen en ouders samen zijn is toch bijzonder, en altijd gezellig.
Natuurlijk lappenmarkt, op een zonnige dag nog leuker!

Allemaal, vooral dames, met zakken stof, geklets over hoeveel nodig, welke kwaliteit, en er waren zoveel goedkope stofjes van goede kwaliteit, dat ook wij met zakken over de markt liepen.

En terwijl opa en zoon K steeds stoeiden op de bank (pffft, die lange lijfen) spotten wij vogeltjes in de tuin.  Want dat is één van de dingen die wij van huisuit hebben meegekregen.
Een vogel is nooit zomaar een vogel, wij leerden al vroeg de namen.

En toch fantaseer ik dan over het zien van een hele bijzondere vogel in de tuin.

Wat te denken van een roze zwaluw, een zebra mus, een stipborstje(en dan vooral het vrouwtje), een blauwe merel, of een kuif meeuwtje.

Ineke

Vrije vrijdag

Vandaag is zoon J 19 jaar geworden! Samen met B gingen we bij J ontbijten. Heel bijzonder, een zoon van 19 die lekker in zijn vel zit, waar je trots op bent.
En dan aan tafel met twee huisgenoten aan het ontbijt gezellig kletsen. Over de wereld, het leven.
Wat bijzonder om volwassen zoon te hebben. ( en die zo'n bord bij zijn voordeur heeft)

Hij studeert Spaans (tolk/vertaler) en heeft een praktische manier gevonden zich de taal goed eigen te maken.

We hadden onze Pip meegenomen, want die wordt door onze student natuurlijk wel soms gemist.
Dat doet me denken aan het liedje wat J, toen hij kleuter was, altijd zo zielig vond.
( ik vraag me soms wel af of alle lezers van mijn blog weten dat je op gekleurde woorden kunt klikken , probeer maar eens!)


De vrije vrijdag was een feestelijke dag met herinneringen aan de geboorte en opvoeding van mijn oudste zoon.(en ik heb twee van die kanjers, kun je nagaan!)

Ineke

Citroenvlinder

Voor B en zijn moeder J is het elk jaar weer spannend wie de eerste citroenvlinder van dat jaar ziet.
Terwijl ik vandaag in het bosatelier van de zon genoot zag ik er één, het was mijn eerste. En de hele dag bleef hij rond het terras vliegen, steeds opnieuw fladderde hij vrolijk voorbij.  Natuurlijk bracht ik B direct op de hoogte, de eerst citroenvlinder staat dit jaar op mijn naam!
Mijn schoonmoeder was helaas onbereikbaar. (in tuin of bos)
Bij mijn thuiskomst vanavond verteld B dat zijn moeder J ook een citroenvlinder had gezien vandaag . . . . . . toch jammer.

foto van internet

Toen ik later op de dag ook mijn eerste lammetje zag , en mijn eerste speenkruid wist ik dat ik bijna jarig was.

Voor Roosje was het minder rooskleurig vandaag, ze prikte zich aan enorme brandnetels.

Beetje late blog, mijn ogen vallen dicht.

Ineke