De dagen op Kunst Centraal zijn steeds langer, het wordt steeds moeilijker gewoon geïnspireerd consulent te zijn. Aan alles voel je het aankomende groepsontslag.
Eind van de dag voel ik me dan zo (mens met mooi vak, gevarieerde vaardigheden, beetje platgeslagen)Natuurlijk bracht ik hun op de hoogte van de bezuinigingen, en van de gevolgen voor Kunst Centraal, en misschien voor mij.
'Wat moet dat naar zijn, dat dát wat u zo belangrijk vindt ,en waar u zo inspirerend over vertelt , gewoon verdwijnt, en dat u dat vak dan niet meer zo kan uitoefenen als u zou willen'
Ze zeiden u tegen mij , ze waren zo geïnteresseerd, en ik vond het zo fijn over de inhoud van mijn beroep te vertellen. En met hun in gesprek te zijn over keuzes, doelen, nieuwe media, en nog veel meer.
Even voelde ik me weer als een vis in het water.
Voor die school vond ik dit visje.
Mooi toch?
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten