Vindsels

Om te beginnen, de grote groene glimmende kever is er weer. Hij had zicht verstopt achter een kastpoot en deed weer alsof hij dood was. Manlief had hem tijdens het schoonmaken gevonden.
Dood deed hij hem in een bakje, en zodra ik thuis kwam en ik hoorde van de vondst keek ik in dat bakje.
En. . . . . . . . . hij was niet dood, wel nee. Liep een beetje rond tussen schroeven en een dode vlinder.
Alsof er niks aan de hand was.

Vandaag in groep 3 gewerkt met de herfst vondsten van de kinderen.
Ik heb ze dit 'zelfgemaakte' filmpje laten zien en daarna hebben de kinderen zelf   foto's van vindsels
gemaakt.

 

Mooi toch?

Ineke

Droom ook eens weg

De grote groene glimmende kever is weg.
Hij is er vandoor.
Brrrr.  Nee natuurlijk ben ik er niet bang voor.
Maar toch, zou hij in mijn haakmandje zitten? En inmiddels in een bolletje katoen gekropen om er een nestje te maken?
Of in het vak van de tijdschriften.
Krijg toch kippenvel nu van deze opgeschreven gedachten.

Maar gister fotografeerde ik de kever op een schilderijtje.
Een heel mooi schilderijtje waar ik heel graag bij weg droom.
Kijk goed, wie zou hier nu niet een tijdje willen wonen?

Natuur, water, uitzicht, mooie bomen, gezellige ganzen, en nog veel meer.

 En zie je in de verte dat huis, daar zou ik dan wonen en dat kleine huisje zou mijn atelier worden.

Ik raad het iedereen aan, droom weg bij een mooi schilderij of prachtige foto.

Ineke

PS, morgen ga ik mijn mannen de opdracht geven die grote groene glimmende kever op te zoeken in huis.Dan zal ik hem morgenavond vrijlaten in de tuin.

Groene glimmende geluks kever

Vorig weekend waren we in een enorme Emmaus winkel, gehuisvest in een oude fabriek of school in Frankrijk. Allemaal verschillende afdelingen, wij bleven het langst bij het servies. Ze hadden zoveel!
Zelfs dozen met daarin geheel complete serviezen voor 20 €. De één nog mooier dan de ander.
En ik wist; met een geheel servies hoefde ik niet thuis te komen.
We hebben genoeg (verzameld) servies, en het huis is vol.
Terwijl we heerlijk overal tussen snuffelde, wat gebloemde kopjes kochten voor onze bloemenservies doos
( 100 kopje, 100 gebakbordjes, 100 vorkjes, koffiepotten en 10 taartborden, alles gebloemd, heel oud en bij ons te huur) kochten, en een paar koffiepotten vond ik een grote groene kever.
Hij glom prachtig, leek net een scarabee, en ik stopte hem in een melk kannetje vlak voor het inpakken.
In het hotel aangekomen stopte ik hem in een zakje in mijn koffer.

Thuisgekomen liet ik hem zien en deed ik hem in een heel klein doosje.
Hij was zo mooi, en ik verheugde me erop om hem de volgende dag in de kring aan groep 3 te laten zien.

Maandagmorgen half  9 zat ik met mijn doosje in de kring. Toen ik aan de beurt was vertelde ik over de gevonden groene kever, deed het doosje open en liep de kring rond. En opeens zag ik hem bewegen, hij klapte zijn pootjes uit en ging door het doosje lopen en probeerde er zelfs uit te klimmen.
Nu ben ik niet bang voor insecten ( ik vind pissebedden en duizendpoten trouwens wel echt heel eng maar dit ter zijde) maar ik schrok zo erg dat ik moeite moest doen het doosje recht te houden en mijn rondje langs de kinderen af te maken. Die vonden het trouwens geweldig.

Doosje dichtgedaan, en in mijn tas. Eigenlijk moest ik hem van de kinderen vrijlaten in de grote heg, dat moeten alle kinderen die een insect mee naar school nemen, maar ik wilde hem nog per se fotograferen voor mijn blog.
En eigenlijk leek het me zo mooi hem in een grote glazen bal te doen die Arnika (klik en zie haar blog) gebruikt voor het maken van mooie hangers.
Vanmiddag besloten de kever te fotograferen (ik fotografeer alles met mijn mobiel).
Maar...na het bewerken van de  foto's keek ik even en hij is weg......

grrrrrr zou hij boos zijn dat ik hem zo zielig in een doosje zonder eten en frisse lucht heb bewaard?
Hij is dus op zoek, in mijn huis, met zijn uitgeklapte gekreukte pootjes.

Gelukskever dacht ik, maar nu is het toch een beetje een griezelkever.

Ineke

Rood

Hoe je je ook voelt, zo'n atelier dag met vriendin L is altijd heerlijk. Ver weg van je zorgen. Moe, grieperig en dan toch fijn met je handen bezig zijn.
Met om je heen bos en groen. Zoals de kornoelje vruchten en de nieuwe tas voor mijn moeder. 

Rode wingerd

Als je even peinzend in onze kamer staat, en naar buiten kijkt dan zie je onmiddellijk de wilde wingerd.
Die is nu op zijn mooist.Echt een cadeautje!

Ineke

Weer een huis aan zee

We waren weer in Wissant afgelopen weekend.
En we vonden weer een huis, een huis echt aan de kust, een huis waar de golven met hoog water tegenaan slaan.
Een huis waar je, als je voor het raam zit, naar Engeland kijkt.
En huis met luiken, in een klein dorpje, en altijd de zee.
We droomden er even bij weg.

Ineke

De letter B

Vandaag leerde ik de kinderen de letter b.
We keken met zijn allen naar de vertelplaat op zoek naar woorden met een b.
boom, barbecue, bal, boomhut, beer, boek, en toen stak leerling S zijn vinger op:

'baddestoel'

Zo moeilijk, de p of de b.
En ik geniet zo van zo'n jongetje dat dan heel serieus een woord met een b weet.
En niemand vond het erg dat het eigenlijk met een p begon. Ze zijn echt lief voor elkaar in die groep.

Op de vertelplaat was ook een ooievaar getekend met een luier in zijn snavel en in die luier lag een?
Niemand wist het, en toen ik zei dat er een baby in die luier lag keken ze me allemaal met grote ogen aan.
Ze keken naar de dikke buik van hun eigen juf. Daar zat namelijk een baby in.
En hoezo een baby in een luier in de snavel van de ooievaar?
Ik heb ze maar niks verder uitgelegd.

Ineke

Weekend in beelden

Vandaag weinig woorden, maar wel beelden.

Ineke

Herfst in Frankrijk aan zee

Onderweg

Op weg naar Wissant rijden we in België langs 4 kringloop winkels.

De pop is voor mijn moeder, zij breid namelijk hele prachtige poppen vestjes met sokjes en mutsjes en genaaide broekjes. En deze pop lag zo bloot op de plank.
Die verdient wel een warm pak.
Ik houd jullie op de hoogte want die prachtige gebreide vestjes zijn te koop bij mijn moeder!

Ineke

Wissant 2013

Voor wie het even vergeten was.
Elk jaar ga ik half september met vriendin S naar Wissant.
We houden van traditie.
En we hopen onze Franse boerin ook weer te zien op de vrijdagavond markt in ons dorp Wissant.

Dan kopen we een doosje frambozen bij haar, hmmmmmm

Ik heb er zin in, als er wifi  is blog ik.
Ineke

familie van papier

Je bent 6 jaar, en zit net 3 weken in groep 3 en dan word je gevraagd om je familie te tekenen, uit te knippen, op te plakken en er een lijst omheen te schilderen.
Dat is wel een enorme klus.

En je houdt nog zo van spelen dat ik de volgende dingen hoorde toen de kinderen aan het knippen waren en ik mijn ogen even dicht deed:

' hallo ik ben de vader van Peter wie ben jij? Pas op ik ben heel groot'
'Wie heeft mijn broer gezien hij is uitgeknipt en nu kwijt, waar is Jort? Thuis loopt hij ook altijd weg'
'Juf, juhuhuf, mag ik nieuwe cavia maken, hij is kwijt of weggelopen'
' ik heb het been van mijn broer eraf geknipt, maar die is ook zo lang'
'la la la la la lala lalala, ik loop over de tafel en spring nu op de grond'

Het werd poppenspel. met kleine kreukelige uitgeknipte poppetjes.
Ik was blij toen ze allemaal hun familie hadden opgeplakt.

 Ineke

Mama juf?

Vandaag zei een kind in de klas tegen mij:'ik noem je mama juf' en ze hing even tegen me aan.

Kijk, je kunt hier van alles bij denken.
Zou ik ze teveel bemoederen, en daarom denkt ze bij mij aan een mama,
of doet ik haar aan een mamajuf denken omdat ik lekker stevig ben en lekke zacht

Denk er maar van wat je wilt, ik vond het zo'n lief zinnetje, en na 4 stage dagen in deze groep vind ik de kinderen alweer zo leuk. Echt genieten van de kleine vingertjes die een potlood vasthouden en met tong uit de mond een 4 schrijven.
Of een woord eerst spellen voordat ze het kunnen lezen  's  i  k,   sik'

En dan de les muziek die over slakken en haasjes ging. En de kinderen zo vrolijk werden van de haasjes muziek dat ik met een hele club haasjes heb gedanst, gekropen, en heb gespeelt. Waarna het heel fijn was dat ze zo moe waren dat we als slakken weer naar de klas gingen.

Het is fijn juf te zijn.

Maar het het is een verantwoording, een kind een gelukkige schooltijd bezorgen.

Blauw

Stukken in vorm

Dit trof ik aan in een piepklein huisje waarvan alleen nog de muren stonden. Het was in een wijngaard.

We fantaseerden dat we daar een piepklein huisje van zouden bouwen, op die mooie plek.
De scherven waren van oude dakpannen. Ik heb bij scherven altijd de behoefte om ze aan elkaar te leggen, in een soort ordening. Zoals ik eerder vertelde dat ik mandarijnen schillen  ook altijd opnieuw rangschik tot een vorm.

Toen ik na de vakantie weer thuis kwam en het schooljaar weer begon voelde alles om me heen als losse stukken. Kreeg er maar geen orde, ritme of vorm in.
Was moe, wist niet waar te beginnen, begin er steeds aan, en dan laat alles weer los.
Ik vond het allemaal moeilijker dan de periode vòòr de zomer, die veel emotioneler en zwaarder was. Maar op één of andere manier voelde die periode ook zo vol liefde, zo licht soms, zo rijk. Heb er geen woorden voor.

Wel nu, wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik alles weer beetje bij elkaar heb en dat was afgelopen weken hard werken en piekeren.

Zoiets als dit misschien?

Ineke

Dapper afscheid

Vandaag weer opgeruimd in het huis van Carolien. Fijn en goed om te doen maar ook pittig.
Al die voorwerpen waar weer beelden bij horen, en fijne herinneringen aan haar.
Na een paar uur liep ik weer naar de auto, en elke keer stromen de tranen dan over mijn wangen, geheel vanzelf.
Het regende heel hard, dus het maakte niet uit.
De auto stond dicht bij de Dappermarkt dus ik liep nog even over de markt.
Dat deden Carolien en ik ook graag.
Als we een werkafspraak hadden in Amsterdam dan plakten we er altijd vrije uren aan en fietsten we door de stad, op maandag naar de Noorder markt,  en andere dagen naar de Albert Cuypmarkt of de Dappermarkt.
Heerlijk omdat we er beide zo van genoten!

En vandaag vond ik het toch ook fijn even over de markt te lopen, door regen en tranen was alles nat.
Maar dat gaf niet.
En ik weer zeker: als Carolien er bij was geweest had ze een damast tafelkleed gekocht in deze beige/zalm achtige kleur. Want daar hield zij zo van !

 Ineke

En, weet jij het"?

Mooi voorwerp vind ik, ik wist niet wat het was, maar nu wel. Is het groter dan een hand? of juist kleiner?
Dat kun je aan de foto niet helemaal zien toch? Dus dat maakt de vraag nog moeilijker.
Tja, wat zou je hier nou mee kunnen doen.

Weten jullie het?

Ineke

Geinige groente of Friebelfruit

Nog steeds aardbeien, ik heb het er al vaak over, maar elke woensdag de aardbeienman door de straat is ook bijzonder toch?
Dat hij een viezige man is, die alleen maar liefie tegen me kan zeggen, en soms mijn schouder aanraakt als ik weg loop, grrrrr
Maar deze week had hij onbespoten, rare, maar hele lekkere aardbeien.

Als ik groente koop en ik mag het zelf uitzoeken dan koop ik altijd de meest leuke, grappige exemplaren.
Die leg ik dan in het zicht, op een prachtig bord, op mooie plek, en geloof het of niet, daar kan ik dan erg van genieten.

Ineke

Studiebol

Ineke

Spelend leren?

Na twee dagen in groep 3 op nieuwe stage school begin ik een beetje mijn draai te vinden.
Het is een grote school, dus het voelt nog als veel losse leerkrachten met eigen groepen.
En ik mis een beetje de school van vorig jaar, waar ik gewend was, waar veel plezier was, en waar ik het erg naar mijn zin had.
De kleine kinderen van groep 3 worden meegenomen in reken methode en taalmethode. Bijna de hele dag.
Er wordt wel meer buitengespeeld, en soms mogen ze ook werken met speelbakken.

Dan zie je de fantasie weer opkomen, worden eigen werelden geschapen, of kiezen ze kleuren naar eigen smaak of zin. Even geen werkbladen waar lijntjes getrokken moeten worden van 2 bloemen naar 2 op de getallenlijn, of geen omcirkel-opdracht naar woorden met de lange aa klank.
Gewoon weer samen spelen en spelend leren.

G kwam trots vertellen dat hij een groene diamant had verstopt en dat die nooit gevonden zou worden.

Na het half uur spelen kreeg ik ook een hele prachtige taart speciaal voor mij gemaakt!

Ineke

Bakkie

Ben er even niet.
Ineke

Eerste klas 1969

Morgen start ik een stage periode in groep 3 op een Daltonschool in Houten.
Vandaag de gebruikte taal- en rekenmethode doorgelezen.
En. . .

Ik heb nog even de klassenfoto bestudeerd van toen ik in groep 3 (eerste klas) zat.
Wat herinnerde ik me nog?
Dat ik heel graag wilde leren lezen, en het leuk vond als ik met de klittebandletters een woord mocht maken op het viltbord onder het goede plaatje.
En een echt tafeltje, met een kastje, inktpotje, gleuf en schriftjes, dat vond ik zo heerlijk.

Een van deze leuke kinderen ben ik.

Ik heb veel zin in mijn nieuwe klasje morgen.
Hoop daar weer heel veel te leren.

Ineke

( ik ben het meest linkse kind op de foto)

Weer een 50 feest

Dit jaar heb ik een aantal 50 feesten.
De één geeft een tropische borrel met DJ, ik een middag met taart en maaltijd, een andere vriendin viert het met kleine 'uitjes'  één op één, en vandaag was het 50 feest van vriendin S.
Ze had heerlijk gekookt voor alle gasten.
En vele gasten hadden taarten gebakken voor het taarten buffet.
Ik las een zelfgemaakt boekje  met verhaal voor over twee vriendinnetjes in Wissant.
En om S te verwennen met herinneringen van iedereen had ik kaartjes gestempeld , in een oud blik gedaan, en iedereen opgeroepen minstens één herinnering aan S, voor S op te schrijven.

Ik hoop dat ze fijne dingen leest, als het feest achter de rug is en ze het blik met kaartjes opent.
Voor het taartenbuffet hebben S en ik onze verzameling van 100 gebloemde gebakschoteltjes ingezet, en
ook de 100 gebloemde koffiekopjes.
Altijd succes

Ineke

Zeezwemmen

Gister schreef ik over de warme zee, maar toch. . . . . . . al is de zee daar 20 graden, het is toch wel doorzetten.

In de verte mijn zoon. Mijn moeder en ik sprongen er daarna achteraan.
Dit is mijn lievelingsplek in Zeeland, voorbij de sluizen, en langs de Westerschelde kust.
Heerlijk, tussen twee buien door toch nog in de zon zwemmen.

Ineke

Snel weg naar zee

Impulsieve actie: in de auto gesprongen en met zoon J naar Oost Souburg gereden.
Nachtje naar mijn ouders en dan morgen met hoog water zwemmen in een o zo warme zee.

Kreukelvork

Vorken zijn echt vorken. Ik bedoel, het woord klinkt goed bij wat een vork is.
Er zijn zoveel verschillende vorken, soms koop ik bij de kringloop soms mooie oude vorken.
Geïnspireerd door T, die enorme vorken maakt met allerhande materialen ( ik zal vragen of ik er een keer een foto van op mijn blog mag plaatsen), probeerde ik een vork te verbuigen.
Maar dat viel tegen, ze zijn natuurlijk echt stevig ( stel je voor dat je een hap neemt en je buigt de tanden van de vork aan jouw eigen tanden, dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn).

Maar ze lagen op tafel met tangen erbij, en zo verbogen mijn zoons ook vorken, en er ontstond een
leuke club ondeugende vorken.
Hoe eenvoudig.

Denk ook nog even aan de toepassingen, gebruik ze als haak om handdoek aan op te hangen in de keuken, of als handvat voor keukenkastje.

Pretvorken toch?
Ineke