maandag 2 september 2013

Dikke dahlia zegt het

Maandag vandaag. De eerste dag na de vakantie voor iedereen in deze regio die naar school gaat.
Voor mij voelt dat altijd als eerste dag van een nieuw jaar, en ook als loslaten van de vakantie.
Heb genoten deze vakantie, had hem nodig en heb hem daarvoor goed gebruikt.
Maar ook nu begint het gewone leven weer, heel anders dan het leven voor de vakantie.

Carolien is echt dood. Echt waar.
Zoon K gaat nieuwe stap maken op MBO, spannend of hij het nu oppakt en zichzelf bij de lurven grijpt.
Zoon J weet nog steeds niet of hij is aangenomen op de universiteit van Barcelona voor studie Spaanse taal en Spaanse cultuur. Gaat hij naar Spanje of niet?
Ik ga niet meer terug naar de Regenboog waar ik vorig jaar zo fijn stage heb gelopen, hoe zou het met ze zijn? Met die lieve kinderen en collega's ? Zij begonnen ook vandaag.
Mijn oud collega's van Kunst Centraal hadden vandaag het startontbijt zoals altijd na de zomervakantie, in gedachten at ik mijn ontbijt daar . . . . .
Mijn lieve pa heeft een nare plek heeft op zijn voet.
Lieve vriendinnen met grote zorgen.

En de studie, deze week weer beginnen, toets Aardrijkskunde, gesprek op nieuwe stage school, gesprek met nieuwe stagebegeleider, en het gevoel dat ik een enorme klus moet klaren met alle studie-opdrachten die ik nog moet doen.

Best veel dingen die door mij heen gaan op deze eerste maandag van het nieuwe jaar.
 

En steeds zag ik vandaag de dikke dahlia, je kan er niet om heen. Of je nu buiten bent of binnen.
De hele dag keek ze me aan, en ik dacht:  het komt wel goed.

Zij zegt het, die lieve mooie dikke Dahlia.

Ineke

Geen opmerkingen:

Een reactie posten